ΠΑΤΡΑ : Η διαμόρφωση του νεώτερου Ελληνισμού 1204-1922

Γιώργος Καραμπελιάς

Η δυναμική της παλιγγενεσίας (1700-1821)

Εναλλακτικές Εκδόσεις σελ. 720

Το βιβλίο  του Γ. Καραμπελιά παρουσιάζεται  στην Πάτρα  την  Παρασκευή 4/12

Ομιλητές: Γ. Ανδρειωμένος, καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου –

Χρήστος Μούλιας, δικηγόρος - συγγραφέας

και ο Γιώργος Καραμπελιάς.

Συντονιστής: Κώστας Γιωτσόπουλος, ιστορικός-εκπαιδευτικός.

Στην Στοά Αργύρη, Αγ. Ανδρέου 12. Έναρξη στις 19:30.

Το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά 1821 –Ηδυναμική της παλιγγενεσίας- Β΄τόμος της διαμόρφωσης του νεώτερου ελληνισμού (1204-1922), που εγκαινιάστηκε με το έργο του για το 1204, περιγράφει την περίοδο της Τουρκοκρατίας και επικεντρώνεται στα χρόνια, 1700-1821.

Γράφει ο συγγραφέας στην Εισαγωγή του έργου του: «Σεμιασυγκυρίαβαθύτατηςκρίσηςτουελληνισμού, αναγκαίαπροϋπόθεσηγιανασυνεχίσουμεναυπάρχουμεωςαυτόνομοσυλλογικόυποκείμενο,είναιοαπολογισμόςτηςιστορικήςμας πορείας,δεδομένου ότιηιδιοπροσωπίατουελληνικούέθνουςείναιιστορικήςυφής. Μπορούμε να αντικρύσουμετοίδιομαςτομέλλονμόνονεφ’όσονέχουμεσυνείδησηκαιγνώσητηςιστορικήςμαςδιαδρομής».

Στημακράπορείατωνεννέαήδέκααιώνωντουνέουελληνισμού, δύοιστορικοίπερίοδοισφράγισαντιςτύχεςτου,προδιαγράφοντας καιτο σήμερα. Κατά τηνπρώτη, 1204-1453,διαμορφώνεταιονεώτεροςελληνισμόςμέσααπότηναντίστασηστηφραγκικήΔύσηκαιτηντουρκικήΑνατολή, πρινυποκύψει, το 1453. Κατάτηνδεύτερη, 1700-1922, μετάαπόαιώνεςκρίσηςκαιυποχώρησης, οελληνισμόςδοκιμάζειναανασυγκροτήσειτην πνευματικήκαιπολιτειακήτουαυτονομία, επιχειρώνταςμια «αναγέννηση». Αυτή η πορεία της Διαμόρφωσης του νεώτερου ελληνισμού, σκοπεύει να αναπτύξει σε μια τετράτομη μελέτη ο Γιώργος Καραμπελιάς έχοντας ήδη εκδώσει τον πρώτο τόμο το,1204, Ηδιαμόρφωσητουνεώτερουελληνισμού ενώ τώρα εκδίδεται ο δεύτερος, το1821, Η δυναμική της παλιγγενεσίας και σύντομα θα ακολουθήσει ο τρίτος , «Ο φωτισμός του Γένους».

Απότηνεξέτασηαυτώντωνπεριόδωναναδύονταικαι ταιδιαίτεραχαρακτηριστικάτηςελληνικήςταυτότητας και όπως τονίζει και ο Νίκος Σβορώνος, «οαντιστασιακόςχαρακτήρας... διέπειολόκληρητηνεοελληνικήιστορία». (Ν. Σβορώνος, Επισκόπηση της Νεοελληνικής Ιστορίας, Θεμέλιο, Αθήνα 1976, σσ. 12-13.).

Κατάτηνπερίοδο 1350-1700καθοριστικόστοιχείουπήρξεηΑντίσταση, ηάμυνατουελληνισμού –τόσοέναντιτωνΟθωμανών,όσοκαιέναντιτηςαποικιοκρατικήςΔύσης–ηοποίαθασυνδεθείμετηνεμμονήστηνορθοδοξία. ΑπέναντιστουςΟθωμανούςκαιτονεπιθετικόκαθολικισμό, ηορθοδοξίακαθίσταταιτοζωτικόστοιχείοτηςΑντίστασης. Ορθοδοξίακαιελληνισμόςσχεδόν θαταυτιστούν.

…Εν συνεχεία, κατάτην περίοδο 1700-1922, ο ελληνισμόςγνωρίζειμια νέα Αναγέννηση. Η πρώτη φάση, ο «φωτισμόςκαιη παλιγγενεσία», διαρκείέωςτο 1821 ενώ η δεύτερη, η «ΜεγάληΙδέα» –ηεπαναστατική-εθνικοαπελευθερωτικήπερίοδος πουδιαρκείαπότο 1821 έωςτο 1922–, στοχεύειστηνκρατικήανασυγκρότησητου«ιστορικούχώρου»τουυστεροβυζαντινούελληνισμού.