ΠΑΤΡΑ : Η ΦΑΤΝΗ Στον Ιερό Ναό του Αγ. Ανδρέα της Καθολικής Εκκλησίας.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΗ ΜΕΧΡΙ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Στον Ιερό Ναό του Αγ. Ανδρέα της Καθολικής Εκκλησίας, που βρίσκεται επί της οδού Μαιζώνος, υπάρχει  μία πρωτότυπη «Φάτνη»

Την πρωτότυπη αυτή φάτνη με το διαχρονικό μήνυμα μπορείτε να την απολαύσετε την μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου.

«Η φετινή μας φάτνη έχει ένα έντονα αλληγορικό νόημα, έναν πνευματικό συμβολισμό: δεν αναπαριστά τη γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ, όπως συνήθως συμβαίνει, αλλά καταδεικνύει τον ερχομό τού χριστουγεννιάτικου μηνύματος στη σύγχρονη πόλη των Πατρών, στο 2017. Είναι το ίδιο μήνυμα που πρώτος έφερε ο Απόστολος Ανδρέας στην πρωτεύουσα της Αχαΐας, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν, και το οποίο θυμόμαστε εντονότερα κάθε χρόνο, καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.

Η Αγία Οικογένεια – ο Ιωσήφ, η Μαρία και ο νεογέννητος Ιησούς – είναι οι φορείς του μηνύματος της Γέννησης και καταπλέουν στο λιμάνι της πόλης μας μέσα σ’ ένα καραβάκι. Το καραβάκι συνδέεται παραδοσιακά τόσο με τη χώρα μας, όσο και με την πόλη των Πατρών. Οι Πατρινοί καταφθάνουν να τους υποδεχθούν, να αφήσουν δηλαδή το χριστουγεννιάτικο μήνυμα να πλημμυρίσει την καρδιά τους.

Αλήθεια, τι νόημα έχει να εορτάζουμε σήμερα τη γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, εάν οι άνθρωποι της εποχής μας, αλλά και κάθε εποχής, δεν αφήνουν το χριστουγεννιάτικο μήνυμα να μπει στην καρδιά τους; Όπως θυμόμαστε, ο Ιωσήφ έψαχνε απεγνωσμένα να βρει δωμάτιο σε κάποιο πανδοχείο, γιατί η σύζυγός του Μαρία θα γεννούσε από στιγμή σε στιγμή. Πουθενά, όμως, δεν υπήρχε χώρος για να γεννηθεί ο Ιησούς, γιατί όλοι οι τόποι ήταν γεμάτοι. Εκείνο το βράδυ στη Βηθλεέμ, μόνο η φτωχική φάτνη είπε «ναι», την ώρα που όλα τα άλλα μέρη έλεγαν «όχι». Και ο Χριστός, που είναι ταπεινός, δεν περιφρόνησε τη φάτνη αλλά μπήκε μέσα της για να γεννηθεί.

Την ίδια ερώτηση απευθύνει ο Ιησούς και σ’ εμάς, στο 2017: «έχεις για μένα λίγο χώρο στην καρδιά σου να μπω;» Πολύ συχνά θέλουμε να πούμε το «ναι», οι υποχρεώσεις όμως της ζωής (επαγγελματικές, οικογενειακές και άλλες) μας έχουν κάνει να τρέχουμε τόσο πολύ, ώστε πάνω στη βιασύνη μας δυστυχώς ξεχνάμε ν’ αφήνουμε λίγο χώρο στην καρδιά μας, να δίνουμε λίγο χρόνο απ’ τη ζωή μας στον Ιησού. Έτσι, όταν έρχεται και χτυπάει την πόρτα μας, είμαστε γεμάτοι και τον διώχνουμε, όπως ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ.

Η φετινή φάτνη, λοιπόν, αναδεικνύει την αναστροφή του σύγχρονου ανθρώπου ενάντια σ’αυτή την τάση. Ίσως μέσα στις φιγούρες του σκηνικού ν’ αναγνωρίσετε τον εαυτό σας. Ίσως ήρθε η ώρα ν’ αφήσουμε επιτέλους τον Ιησού να μπει στην καρδιά μας, να κάνουμε αυτό το βήμα που από καιρό θέλαμε, αλλά πάντοτε το αναβάλλαμε. Έφθασε πλέον η ώρα".