H σφαγή των ΕΛΤΑ

Του Μαρίνου Σκανδάμη  (*)

Η λεγόμενη εξυγίανση των ΕΛΤΑ που επιχειρεί η κυβέρνηση, προωθείται με τρόπο που θα παραδώσει την εθνική ταχυδρομική υπηρεσία σε ιδιώτη επενδυτή.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου συστηματικά απαξιώνονται οι ταχυδρομικές υπηρεσίες και ευνοούνται οι ανταγωνιστές τους, ενώ το εργασιακό προσωπικό οδηγείται εσπευσμένα στη σύνταξη ή την ανεργία μέσω του προγράμματος εθελουσίας εξόδου.

 Ο στόχος των 2.000 αποχωρήσεων είναι πια πολύ κοντά.

Πρέπει όμως να επισημανθεί ότι η εθελούσια έξοδος δεν είναι ακριβώς εθελούσια.

Για τους εργαζομένους που θέλουν να παραμείνουν στην εργασία τους υπαγόμενοι στο καθεστώς της νέας ΣΣΕ, το εργασιακό περιβάλλον παραμένει εχθρικό, αφού οι νέοι εσωτερικοί κανόνες περί μεταθέσεων υπαλλήλων των ΕΛΤΑ, αποτελούν δαμόκλειο σπάθη.

Διότι σύμφωνα με το άρθρο 9 του αναθεωρημένου Εσωτερικού Κανονισμού Εργασίας, η διοίκηση των ΕΛΤΑ «δικαιούται ελεύθερα, ανάλογα με τις υπηρεσιακές και επιχειρηματικές ανάγκες της να μεταθέτει υπαλλήλους σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσιακή λειτουργία της Κεντρικής Διοίκησης και των Περιφερειακών Διευθύνσεων στην ίδια ή άλλη πόλη ή και σε άλλο νομό».

Δηλαδή, ένας εργαζόμενος που θα ήθελε να διατηρήσει τη σύμβασή του και να μην υπαχθεί στο καθεστώς της εθελουσίας εξόδου, δεν έχει ουσιαστικά καμία διαπραγματευτική δυνατότητα. Αφού αν επιλέξει την εργασία του, απειλείται θεωρητικά να βρεθεί λόγω μετάθεσης λ.χ. από την Πάτρα στην Αλεξανδρούπολη, όπου μπορεί να υπάρχουν αυξημένες ανάγκες. Η πλήρης αβεβαιότητα των εργαζομένων για το που θα βρεθούν την επόμενη μέρα, αν δεν αποδεχθούν την εθελούσια έξοδο, τους οδηγεί αναγκαστικά σε αυτήν.  Έτσι, η κυβέρνηση δυστυχώς εμφανίζεται ωσάν να επαναφέρει στο προσκήνιο ξεχασμένες εκδικητικές πολιτικές, που συναιρούνταν στην απειλητική φράση «θα σε στείλω στον Έβρο».

Πρόκειται περί της απόλυτης κατάντιας των πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας που θυσιάζει το αγαθό της εργασίας χάριν της υποτιθέμενης εξυγίανσης.

Για την οποία εξυγίανση, επίσης υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες προς τον πολίτη, αυξάνονται τα κόστη για τον πελάτη, καθυστερούν οι παραδόσεις και εξοντώνονται οι εναπομείναντες εργαζόμενοι, που έχουν να διαχειριστούν ένα δυσανάλογο εργασιακό βάρος.

Και σα να μην έφθανε αυτό, τα νέα σχέδια διανομής της αλληλογραφίας, έχουν μειώσει  τις αποζημιώσεις ανά πραγματικό χιλιόμετρο, με τους διανομείς να επιβαρύνονται προσωπικά το κόστος μετακίνησης τους στους τόπους παράδοσης. Διαμορφώνονται έτσι καταστάσεις ενός εργασιακού μεσαίωνα.

Τελικά, οι εργαζόμενοι ως θύμα, είναι μια σκληρή κυβερνητική επιλογή που εξαπλώνεται παντού, όχι μόνο λόγω της πανδημίας, αλλά κυρίως και πρωτίστως, λόγω των αντιλήψεων που κυριαρχούν στη Νέα Δημοκρατία και θεωρούν το εργασιακό προσωπικό ως αναλώσιμο είδος μπροστά στις ανάγκες της αγοράς.

*Ο Μαρίνος Σκανδάμης, είναι Διδάκτωρ Νομικής – Δικηγόρος, στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου