Ξαφνική συνάντηση (*)

με τον   Γιώργο Αμπατζή

15 ερωτήσεις  για τον  διακεκριμένο δικηγόρο και  πρώην πρόξενο της  Γερμανίας :

«Δεν σεβαστήκαμε την αρχιτεκτονική νεοκλασικήκληρονομιά της Πάτρας»



Ο Γιώργος Αμπατζής γεννήθηκε στην Πάτρα το έτος 1947, όπου και τελείωσε τις σπουδές του στη βασική και στη μέση εκπαίδευση. Το έτος 1965 ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές και την ίδια χρονιά πέτυχε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Το έτος 1970 πηρέ το πτυχίο του και το 1973 διορίστηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Πατρών. Κατά τα έτη 1974 έως 1976 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Αστικό και Εμπορικό Δίκαιο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Βόννης. Από το έτος 1976 άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στην Πάτρα και το έτος 1980 προήχθη σε δικηγόρο παρ Εφεταις. Τον Αύγουστο του 2008 συνταξιοδοτήθηκε και έλαβε τον τίτλο του επίτιμου δικηγόρου.  Την περίοδο 1988 έως 2013 διετέλεσε Επίτιμος Πρόξενος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με έδρα την Πάτρα και περιοχή ευθύνης του την Πελοπόννησο και τα Ιόνια νησιά, εκτός από την Κέρκυρα. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε νομικά περιοδικά με αντικείμενο τη σχέση του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Δικαίου στον τομέα των τροχαίων ατυχημάτων και ιδιαίτερα την ενσωμάτωση της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ελληνική έννομη τάξη. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά Συνέδρια ως εισηγητής στην Ελλάδα και τη Γερμανία με αντικείμενο έρευνας τα νομικά ζητήματα που συνδέονται με τα τροχαία ατυχήματα. Ως Επίτιμος Πρόξενος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας διοργάνωσε επιστημονικές ανταλλαγές Δικηγόρων και Δικαστών μεταξύ του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών και του Δικηγορικού Συλλόγου του Ντύσσελντορφ της Ο.Δ. της Γερμανίας.

 

1.Γενέθλια  25  Οκτωβρίου ( Σκορπιός).

2.Χρονολογίες  σταθμοί   διαδρομής …

     - 1965.Εισαγωγή στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

      1973.Μετάβαση στην Ο.Δ. της Γερμανίας για μεταπτυχιακές σπουδές.

      Ι975.Γάμος.

      Ι976.Έναρξη της επαγγελματικής δραστηριότητας ως δικηγόρου στην Πάτρα.

      1988. Διορισμός ως επίτιμου Προξένου της Ο.Δ. της Γερμανίας με έδρα την Πάτρα.

      2008     Συνταξιοδότηση

      2013  Παραίτηση από το λειτούργημα του προξένου.

3.Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η διαχείριση κομβικών αλλαγών

- Θα απαντήσω με μία αλληγορία. Όταν κάποιος έχει στραμμένο το βλέμμα προς την δύση και βλέπει τον ήλιο να δύει, διακατέχεται από συναισθήματα ελαφριάς θλίψης για την ημέρα που τελειώνει και φεύγει. Αυτή είναι η στιγμή της συνταξιοδότησης και της αποχώρησης από την ενεργό επαγγελματική δράση. Όταν όμως στραφεί προς την ανατολή θα ατενίσει το φεγγάρι που ανατέλλει. Ένα φεγγάρι γεμάτο υποσχέσεις και δυνατότητες για δραστηριότητες αγαπημένες που πάντα ονειρευόσουνα και που οι πιεστικές επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν σου επέτρεπαν να τις πραγματοποιήσεις. Αυτή είναι η στιγμή της απελευθέρωσης από την πίεση του χρόνου και συγκεκριμένα της συνταξιοδότησης, που σου ανοίγει τους ορίζοντες προκειμένου να δραστηριοποιηθείς σε τομείς αγαπημένους, τους οποίους πριν δεν μπορούσες να υλοποιήσεις. Επομένως η μετάβαση από την ενεργό δράση στην συνταξιοδότηση ήταν για εμένα μια ευχάριστη μεταβολή στην ζωή μου που μου άνοιγε περιθώρια για την πραγμάτωση ονείρων και επιθυμιών πράγμα που έγινε, όπως απέδειξε η μετέπειτα πορεία μου.

4.Που και γιατί «χάθηκε» τώρα…

Για να το συνδέσω με την πάρα πάνω ερώτηση. Δεν χάθηκα. Αντίθετα  μετά την συνταξιοδότησή μου είχα μία πλούσια δραστηριότητα, η οποία συνοψίζεται στα εξής : Α) Συνέγραψα  είκοσι επιστημονικές μελέτες ,οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε νομικά περιοδικά μεγάλης κυκλοφορίας, που είχαν σαν αντικείμενο έρευνας νομικά ζητήματα τα οποία αφορούν τα τροχαία ατυχήματα και ιδιαίτερα την σχέση του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού δικαίου. Β) Συμμετείχα ως εισηγητής σε επιστημονικά συνέδρια και οι εισηγήσεις μου αυτές είχαν σαν αντικείμενο την ίδια πάρα πάνω θεματολογία και τα οποία έγιναν στην Πάτρα (δύο συνέδρια), την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, τον Βόλο, την Κομοτηνή και το Μόναχο της Γερμανίας. Γ) Πραγματοποίησα ως εισηγητής από το έτος 2008 έως το έτος 2019 διάφορες διαλέξεις στην Δημοτική Βιβλιοθήκη, προσκεκλημένος από την Εταιρία Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, με θέματα από την αρχαία και την σύγχρονη ελληνική γραμματολογία (Θουκυδίδης,Παλαμάς,Ελληνική Μυθολογία) και στην Διακείδιο Σχολή με την ίδια θεματολογία. Επίσης έκανα παρουσιάσεις βιβλίων διαφόρων Πατρινών συγγραφέων.

Δ)Ιδιαίτερα ασχολήθηκα με τον ιατρομάντη  Μελάμποδα, τον οποίο θεωρώ ως τον πρόδρομο της Ψυχανάλυσης, πριν από τον Φρόυντ.(περισσότερα στη συνέχεια ).

Από τότε που ενέσκηψε ο κορονοϊός σταμάτησαν οι δημόσιες εμφανίσεις σε διαλέξεις και συνέδρια, χωρίς όμως να διακοπεί και η συγγραφική μου δραστηριότητα.

 

5.Συγκρίνοντας το σήμερα   με το τότε…

Στην περίοδο της επαγγελματικής μου ζωής κυριαρχούσε η πίεση του χρόνου που προέκυπτε από την ανάγκη να ανταποκριθώ στις επαγγελματικές υποχρεώσεις μου. μετά την συνταξιοδότησή μου είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με τις παραπάνω δραστηριότητες που ταιριάζουν περισσότερο στην ψυχοσύνθεσή μου.

6.Μια μεγάλη  εμπειρία …

Μεγάλη εμπειρία ήταν για μένα η διάλεξη που έδωσα στον Δικηγορικό Σύλλογο του Μονάχου μετά από σχετική πρόσκλησή του, που είχε σαν αντικείμενο την χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης των συγγενών των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων. Το ενδιαφέρον των γερμανών συναδέρφων ήταν μεγάλο, διότι ο θεσμός αυτός, ο οποίος ισχύει στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια δεν υπήρχε τότε στο γερμανικό δίκαιο, αλλά τέθηκε σε ισχύ μόλις το έτος 2017.

 

7.Η πιο ευχάριστη και νοσταλγική ανάμνηση…

Μια ευχάριστη ανάμνηση είναι η διοργάνωση από εμένα ως προξένου επιστημονικών διμερών ανταλλαγών μεταξύ του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών και του αντίστοιχου Συλλόγου της πόλης του Ντύσσελντορφ της Γερμανίας. Στις ανταλλαγές αυτές συμμετείχαν δικηγόροι, δικαστές, αξιωματικοί της αστυνομίας και επιχειρηματίες των δύο πόλεων. Οι ανταλλαγές αυτές μας έδωσαν τη δυνατότητα να γνωρίσουμε από κοντά τους θεσμούς της ξένης χώρας αλλά και να εδραιώσουμε συναδερφικές και φιλικές σχέσεις με τους γερμανούς συναδέρφους μας.

Μία νοσταλγική ανάμνηση είναι τα βράδια που ζούσαμε στα Ψηλαλώνια, έξω από το καφενείο του Απόλλωνα τη δεκαετία του 60. Τότε κάτω από τον έναστρο ουρανό με την εφηβική μας φλόγα προσπαθούσαμε να επιλύσουμε τα προβλήματα του κόσμου, όπως αυτά προέκυπταν ολοζώντανα την πιο γόνιμη μεταπολεμική δεκαετία του εξήντα.

 

8.Η πιο δύσκολη και δυσάρεστη στιγμή …

Θυμάμαι πολύ έντονα την περίοδο των δύο μεγάλων απεργιών των πληρωμάτων των πορθμείων Πάτρας – Ιταλίας και των ιδιοκτητών των φορτηγών αυτοκινήτων. Στην πρώτη περίπτωση η απεργία αυτή εκδηλώθηκε την περίοδο της τουριστικής αιχμής και πλήθος γερμανών τουριστών είχαν εγκλωβιστεί στην πόλη μας. Στην δεύτερη περίπτωση ένας μεγάλος αριθμός γερμανικών φορτηγών αυτοκινήτων που μετέφεραν ευπαθή προϊόντα είχαν παραμείνει ακινητοποιημένα στο λιμάνι της Πάτρας. Και στις δύο περιπτώσεις είχα γίνει αποδέκτης μεγάλων πιέσεων τόσο των τουριστών όσο και των ιδιοκτητών των φορτηγών αυτοκινήτων, οι οποίοι ασκούσαν πίεση για να δοθεί λύση στο πρόβλημά τους. Μετά από κοπιαστικές ενέργειες με την ιδιότητά μου ως προξένου και σε συνεργασία με τον τότε περιφερειάρχη Δημήτρη Αϊβαλή έγινε δυνατό να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα. Η θέση μου ήταν δύσκολη γιατί αντιμετώπιζα την πίεση ανθρώπων που εναγώνια ζητούσαν τον επαναπατρισμό τους αλλά και την απελευθέρωση των μεταφερομένων φορτίων, στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, αντίστοιχα.

 

9.Αν γινόταν ξεκίνημα  πάλι από την αρχή…

Αν ξανάρχιζα και πάλι τη ζωή μου δεν θα άλλαζα και πολλά πράγματα, εκτός ίσως από λίγη περισσότερη χαλάρωση στη διάρκεια της επαγγελματικής μου δραστηριότητας.

 

10. Ποια η σχέση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

Η σχέση μου με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ελάχιστη.

 

 11.Αγαπημένο «μοτο» …

«Παν μέτρον άριστον». Όλα με μέτρο. Μία πολύτιμη συμβουλή που μας άφησαν οι σοφοί πρόγονοί μας

 

12.Μια άποψη για την Πάτρα και την Αχαϊα…

Η Πάτρα έχει το πλεονέκτημα να έχει έναν ορίζοντα «κλειστό» προς την ανατολή και «ανοιχτό» προς τη δύση, όπως χαρακτηριστικά έχει γράψει ένα μεγάλο τέκνο της Αχαΐας ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο κάτοικος της Πάτρας όταν ξυπνάει το πρωί ατενίζει το Παναχαϊκό όρος το οποίο τον εφοδιάζει με δύναμη και τόλμη να αντιμετωπίσει τον κάματο της ημέρας. Την ώρα του δειλινού ατενίζει τον ήλιο που δύει και που του ανοίγει ορίζοντες για ονειροπόληση και χαλάρωση. Όσον αφορά την πόλη μας δυστυχώς δεν σεβαστήκαμε την αρχιτεκτονική νεοκλασική κληρονομιά της. Στη θέση των νεοκλασικών οικοδομημάτων που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας ανεγείραμε άχρωμες και όχι τόσο ανθρώπινες πολυκατοικίες. Παράλληλα το ιστορικό κέντρο της πόλης μας καταλήφθηκε κυριολεκτικά από αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να χαθεί το ανθρώπινο πρόσωπό της. Πιστεύω ότι η πόλη μας που είναι η πύλη της Ευρώπης αξίζει μία καλύτερη μεταχείριση.

 

13.Μια συμβουλή…

Θα απαντήσω πάλι με μία ρήση των αρχαίων προγόνων μας. «στέργε μεν τα παρόντα ζήτει δε τα βελτίω». Δηλαδή να ζητείς την καλυτέρευση της ζωής σου αλλά να μην ξεχνάς να απολαμβάνεις και αυτά που έχεις στη διάθεσή σου.

 

14.Μια ευχή…

– Ειρήνη και υγεία.

 

15.Και μια αξιοσημείωτη προσωπική είδηση …

Εχω ασχοληθεί με την διερεύνηση  των στοιχείων που υπάρχουν στην αρχαία ελληνική μυθολογία, από τα όποια προκύπτει ότι οι αρχαίοι προγονοί μας γνώριζαν την επίδραση των ψυχικών συγκρούσεων στην εκδήλωση νοσηρών σωματικών συμπτωμάτων. Σχετικά με  την θεραπευτική δραστηριότητα του Μελάμποδα έχω πραγματοποιήσει διαλέξεις στην Πάτρα και Εισηγήσεις σε Επιστημονικά Συνέδρια, οι οποίες Εισηγήσεις δημοσιεύτηκαν στους Τόμους των Πρακτικών των Συνεδρίων.

Συγκεκριμένα  από το έτος 2012 έως και το έτος 2014 εισηγήθηκα σε τρία επιστημονικά συνέδρια που έγιναν στα Καλάβρυτα, όπως αναφέρεται παραπάνω, θέματα που αφορούσαν την προσωπικότητα του αρχαίου ψυχοθεραπευτή Μελάμποδα και την θεραπευτική μέθοδο που αυτός ακολούθησε. Οι διαλέξεις αυτές δημοσιεύτηκαν σε βιβλία. Μία από αυτές τις διαλέξεις δημοσιεύτηκε το έτος 2014 στο πολύγλωσσο επιστημονικό περιοδικό Θ.ΕΑ. (Th a)  που εκδίδεται στις Βρυξέλλες σε τρείς γλώσσες (ελληνικά,αγγλικά και γαλλικά). Είναι χαρακτηριστικό της ποιότητας των  συνεδρίων αυτών ότι συνδιοργανώτρια ήταν η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρία και  σε αυτά συμμετείχαν ως εισηγητές οι καθηγητές ψυχιατρικής των Ιατρικών Σχολών των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Με την ίδια θεματολογία  του ιατρομάντη Μελάμποδα πραγματοποίησα, μετά από αντίστοιχες προσκλήσεις φορέων, πέντε διαλέξεις σε διάφορες αίθουσες της Πάτρας.

                     

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞ. ΒΡΗΣ

 (*) Oι παρουσιάσεις  αυτές, αν και σύντομες, γεμάτες όμως αναμνήσεις και εικόνες, τόσο κοντινές αλλά και τόσο μακρινές, έχουν σκοπό να αποτελέσουν αφορμή υπενθύμισης στους παλαιότερους και γνωριμίας  στους νεώτερους, για εμβληματικά πρόσωπα τα οποία, στο πρόσφατο παρελθόν, διαδραμάτισαν για μεγάλο διάστημα, σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της Πάτρας , όμως, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, για διαφορετικούς λόγους, άλλαξαν  τρόπο ζωής… ή έχουν πλέον αποτραβηχτεί.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου