Νίκος Νικολόπουλος : Η Δημοτική Αρχή της Λαϊκής Υποκρισίας της Πάτρας, να παραχωρήσει το κυλικείο του νέου Δημαρχείου στο Αρσάκειο στο ΣΟΨΥ και όχι στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Σε παρέμβαση της προέδρου του Συλλόγου Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία στον τοπικό τύπο, αποκαλύπτετε για άλλη μια φορά η Υποκρισία της Δημοτικής Αρχής Μπουνίδη – Αναθετίδη, στην στήριξη δομών Ευπαθών ομάδων και συνανθρώπων μας με ειδικές δεξιότητες.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά ο Σκληρόκαρδος Κομμουνιστής Δήμαρχος, δείχνει το πραγματικό πολιτικό πρόσωπό του, με την άρνηση όχι μόνο να παραχωρήσει ένα δημοτικό ακίνητο για να αξιοποιηθεί μετατρέποντας σε καφέ – εστιατόριο και αίθουσα εκδηλώσεων από το ΣΟΨΥ, αλλά αρνείται, όπως καταγγέλλετε από τον σύλλογο, να παραχωρήσει το κυλικείο στο νέο Δημαρχείο στο Αρσάκειο, στην ΚοινΣεπ «ΓΕΦΥΡΕΣ».

 Επέλεξε ως γνήσιος εκπρόσωπος των ιδιωτικών συμφερόντων, να το δημοπρατήσει αντί να ικανοποιήσει το αίτημά τους να εφαρμόσει το νόμο και να τους αναθέσει.

Δυστυχώς ο κ. ΑΝΑΘΕΤΙΔΗΣ όταν είναι στο δίλλημα, να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες συνανθρώπων μας και ο απλός λαός ή κάποιος ιδιώτης ανάδοχος, επιλέγει να στηρίζει τον κάθε ιδιώτη προμηθευτή.

Άλλωστε ήταν και ο πρώτος Γιατρός που άνοιξε ιδιωτικό Καρδιολογικό Κέντρο στην Πάτρα, αντί να ενταχθεί στο Κρατικό Εθνικό Σύστημα Υγείας στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν αντίστοιχα άλλη Γιατροί και ανεξαρτήτως ιδεολογίας, επέλεξαν να ενταχθούν στο ΕΣΥ.

Ως επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «ΝΕΑ ΠΑΤΡΑ» καλούμε έστω και τώρα, να κάνει αποδεκτό το δίκαιο αίτημα του συλλόγου και να παραχωρήσει τη λειτουργία του κυλικείου στο νέο δημαρχείο, στον σύλλογο ΣΟΨΥ και στην ΚοινΣεπ «ΓΕΦΥΡΕΣ».  

Σχόλιο Δημοτικής Αρχής για τη «διεκδίκηση» εκ μέρους της κας. Χριστίνας Μπίκου του κυλικείου στο νέο Δημαρχείο

Η κα. Χριστίνα Μπίκου, Πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία – ΣΟΨΥ Πάτρας, «θυμίζει» δήθεν στο Δήμαρχο, ότι στην πόλη υπάρχουν οι ψυχικά πάσχοντες, υπενθύμιση που τη συνδέει με την παραχώρηση του κυλικείου του Δημαρχείου για διαχείριση στο ΣΟΨΥ.

Μάλλον δεν βγήκαν τα απαραίτητα συμπεράσματα απ’ το κλείσιμο του καφέ «Γέφυρες», για το οποίο φτάσαμε στο σημείο να κατηγορούνται οι πατρινοί για έλλειψη στήριξης, γιατί δεν προτιμούσαν τις «Γέφυρες» σε σχέση με άλλες καφετέριες!

Δεν κατάλαβε ούτε τότε η κα. Μπίκου, ότι η εργασία και η προστασία των ψυχικά πασχόντων δεν μπορεί να αφήνεται στους νόμους της αγοράς, στο άνοιγμα καφέ και κυλικείων και ότι χρειάζεται ολόπλευρη στήριξη από το κράτος, εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς, που είναι βασικό στοιχείο της κοινωνικής ένταξης των πασχόντων.

Της υπενθυμίζουμε, λοιπόν, με τη σειρά μας, ότι ο αγώνας για πρόληψη, θεραπεία, εργασία, κοινωνική ένταξη, ολόπλευρη στήριξη των ψυχικά πασχόντων, δεν μπορεί να στηρίζεται σε ΜΚΟ και ΚοινΣΕΠ, ούτε στην επιχειρηματική δραστηριότητα –ακόμα και όταν αυτή βαφτίζεται «κοινωνική».

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου ενιαίου δικτύου δομών ψυχικής υγείας, κεντρικά σχεδιασμένου, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους και απαλλαγμένου από κάθε είδους επιχειρηματική δραστηριότητα, στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που θα λειτουργεί με άξονα τις λαϊκές ανάγκες.