Νίκου Αντωνόπουλου: «Καντριάνικα Πάτρας – Μια μικροϊστορία»

 Χρονογραφική προσέγγιση

Ένα ανεκτίμητο θησαυρό –  με την μορφή βιβλίου, που κυκλοφόρησε μόλις πρόσφατα - συνεισφορά στην ιστορική μνήμη της Πάτρας,   μας χάρισε ο Νίκος Αντωνόπουλος, (*) αποτέλεσμα και συνέχεια της αφοσίωσής του επί 30 και πλέον χρόνια στα κοινά.

Είναι το πρώτο του βιβλίο υπό  τον τίτλο  «Καντριάνικα Πάτρας – Μια μικροϊστορία»  (εκδόσεις ΕΠΙΜΕΤΡΟ ) για το οποιο ευθύς εξ αρχής θα  υποστηρίξουμε το  ίσως τετριμμένο ότι δεν θα πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη ή καλλίτερα από  το προσκέφαλο κανενός κάτοικου αυτής της πόλης και ιδιαίτερα κανενός Πατρινού.

Από πού να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε για το περιεχόμενό του που είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό και φυσικά αντανακλά την πολυσχιδή προσωπικότητα του συγγραφέα.

Γιατί ο Νίκος Αντωνόπουλος δεν είναι μόνο ότι υπηρέτησε, μεταξύ άλλων , κυρίως και ως αντιδήμαρχος επί 12 χρόνια  του  Δήμου Πατρέων. Είναι η γενικότερη κρίση και αντίληψή του για πρόσωπα και πράγματα της πόλης και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Ο Νίκος Αντωνόπουλος γράφει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο βλέποντας τα πράγματα και μαζί του χέρι- χέρι ο αναγνώστης,  από κάτω προς τα επάνω και όχι αντίθετο όπως κατά κανόνα συνηθίζεται.

Η πόλη του οφείλει εν τέλει ευχαριστίες και κάτι παραπάνω και γι αυτό το έργο του.

Ο Νίκος Αντωνόπουλος  αναβιώνει ανάγλυφα και τεκμηριωμένα μια χαρακτηριστική και πολυάνθρωπη γειτονιά μαζί με την πορεία και την μετεξέλιξη της πόλης στή διάρκεια δεκαετιών που σημειώθηκαν ριζικές αλλαγές και ανακατατάξεις σε πολλά επίπεδα πρωτίστως κοινωνικά.

Εστιάζει πάνω από ένα περελθόν που μοιάζει τόσο μακρινό αλλά και τόσο κοντινό και σας καλεί να το ξεφυλλίσετε μαζί του.

Όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο  «Το βιβλίο αυτό είναι μια ιδανική επιλογή για όσους αναζητούν μια βαθιά και πλούσια αφήγηση που συνδυάζει την ιστορία με την προσωπική εμπειρία. Ένα έργο συναρπαστικό, συνθετικό και βαθιά ανθρώπινο, αναδεικνύει την αξία της μνήμης και της διατήρησης της ταυτότητας, που αγγίζει την καρδιά του αναγνώστη.

Τέλος σε ένα σημείο του προλόγου του ο ίδιος αποκαλύπτει : «Φιλοδοξώ να γράψω ένα άλλο βιβλίο για την πορεία της πόλης την περίοδο 1970- 2020.Υλικό υπάρχει πλούσιο, μεγάλο ενδιαφέρον αλλά τα περιθώρια στενεύουν. Αυτό αποτελεί ένα μεγάλο  όνειρο, αλλά  μερικές φορές γίνονται μια θαύματα»

Όπως και αν έχει Νίκο Αντωνόπουλε σε ευχαριστούμε…για την γεύση νοσταλγίας  αλλά καί αισιοδοξίας  για το μέλλον.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞ, ΒΡΗΣ, δημοσιογράφος, Πάτρα Ιούλιος 2024

 


Ιανουάριος 1979 :Ο Νίκος Αντωνόπουλος (αριστερά) μαζί με τον αείμνηστο Κώστα Πετρόπουλο και τον Ανδρέα Καράβολα στη διάρκεια της διαδικασίας εκλογής  Προεδρείου

( Από το δημοσιογραφικό φωτογραφικό αρχείο του αείμνηστου Αλέκου Βρή )

Ο Νίκος Αντωνόπουλος διετέλεσε αντιδήμαρχος την περίοδο 1987-1999 επί δημαρχίας

Ανδρέα Καράβολα

 

Βιογραφικά από την ίδια έκδοση

(*) Ο Νίκος Κ. Αντωνόπουλος γεννημένος στη Πάτρα ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Είναι παντρεμένος και έχει δυο γιους. Μεγάλωσε στην Πάτρα, σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Θεσσαλονίκη. Κατά την περίοδο της δικτατορίας διώχθηκε επανειλημμένα και φυλακίστηκε για τις ιδέες του. Παραμένει έντονα πολιτικοποιημένος, αλλά κομματικά ανένταχτος. Δραστηριοποιήθηκε σαν δικηγόρος και νομικός σύμβουλος 45 χρόνια. Αφοσιώθηκε στα κοινά της πόλης για τριάντα χρόνια. Εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος, υπηρέτησε 12 χρόνια ως αντιδήμαρχος του Δήμου Πατρέων όπου ασχολήθηκε με την επίλυση ζωτικών προβλημάτων της πόλης. Πάλεψε για κρίσιμα, τοπικά, πολεοδομικά και περιβαλλοντικά θέματα. Έλαβε μέρος σε πολλά εθνικά και διεθνή συνέδρια περιφερειακής ανάπτυξης. Συμμετέχει σε ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες και μάχεται για τη προστασία του περιβάλλοντος, με δράσεις για δάση, οικοσυστήματα, ύδατα, απορρίμματα. Ασχολείται εντατικά με την αειφόρο καλλιέργεια. Διαβάζει λογοτεχνία, κλασσικούς στοχαστές, ερευνά επίκαιρα και ιστορικά θέματα. Ενδιαφέρεται για τις νέες τεχνολογίες και την τεχνητή νοημοσύνη. Ανησυχεί έντονα για την εφιαλτική κλιματική αλλαγή, τη δημογραφική κατάρρευση της χώρας, την κολοβή δημοκρατία, την πολιτιστική παρακμή, τον αφελληνισμό. Ταξιδεύει, πεζοπορεί, διαλέγεται, αμφισβητεί στερεότυπα και μύθους. Αρθρογραφεί συχνά και δοκιμάζει όψιμα το συναρπαστικό συγγραφικό πεδίο.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου