ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ - KEYKE MAHBOOBE MAN
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Μάριαμ Μογκαντάμ, Μπεχτάς Σαανέχα
- Ηθοποιοί: Lily Farhadpour, Esmail Mehrabi..
- Φωτογραφία: Μοχαμάντ Χανταντί.
- Μοντάζ: Ata Mehrad, Behtash Sanaeeha, Ricardo Saraiva
- Μουσική: Henrik Nagy
· Κοστούμια: Maryam Moghaddam, Amir Hivand
- Χώρα: Ιράν, Γαλλία, Σουηδία, Γερμανία.(Έγχρωμη)
- Διάρκεια: 97΄
- Πρώτη προβολή: Ώρα 7.00 μμ.
- Δεύτερη προβολή: Ώρα 9.30 μμ.
Διακρίσεις: 6 Βραβεία και 5 υποψηφιότητες
Berlin International Film Festival 2024, 2 Βραβεία, Οικουμενικής Επιτροπής και FIPRESCI.
Chicago International Film Festival 2024, Βραβείο Silver Hugo.
Calgary International Film Festival 2024, 2 Βραβεία, Καλύτερης διεθνούς ταινίας και Βραβείο Κοινού.
Asian Film Festival Barcelona 2024, Βραβείο Σεναρίου.
Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Βερολίνου για ένα ζεστών συναισθημάτων δράμα, το οποίο διαθέτει πολιτικοκοινωνική ευαισθησία, αλλά και σεναριακές εκπλήξεις.
Η εβδομηντάχρονη Μαχίν ζει μόνη στην Τεχεράνη από τότε που έμεινε χήρα και η κόρη της μετανάστευσε στην Ευρώπη. Όταν όμως εμφανιστεί ξαφνικά μια ρωγμή στο μέχρι πρότινος αρραγές μέτωπο της μοναξιάς της, η ερωτική της ζωή θα αποκτήσει νέα πνοή, και η καρδιά, μαζί με το σπίτι της, θα ανοίξουν και πάλι για έναν άνδρα. Μόνο που το αναπάντεχο φλερτ τους θα εξελιχτεί σε ένα βράδυ που από κάθε άποψη θα μείνει αξέχαστο. Σπάζοντας την παράδοση του κλασικού ιρανικού φεστιβαλικού σινεμά, η ταινία επιφυλάσσει εκπλήξεις πρώτου μεγέθους, καθώς μας προσκαλεί να γλυκαθούμε από το καινούργιο και να αφεθούμε αδέσμευτα στον πυρετό της μιας βραδιάς. Τολμηρό, εθιστικά υποβλητικό, πολυεπίπεδα απελευθερωτικό ως προς το ζητούμενο της γυναικείας χειραφέτησης και προικισμένο με δύο μοναδικές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό ζεύγος, Το αγαπημένο μου γλυκό αγαπήθηκε όσο λίγες ταινίες στην πρόσφατη Μπερλινάλε – και αυτό δεν αποτελεί την παραμικρή έκπληξη. 65ο ΔΦΚΘ: Ελληνική πρεμιέρα
Παραλειπόμενα
Με το πέρας των γυρισμάτων, οι δύο δημιουργοί της ταινίας θέλησαν να ταξιδέψουν στο Παρίσι για το στάδιο του post-production. Τα διαβατήρια τους όμως κατασχέθηκαν από τις ιρανικές αρχές και τους απείλησαν με φυλάκιση. Ακολούθησε εισβολή στο σπίτι του μοντέρ, όπου η αστυνομία άρπαξε κάθε υλικό που είχε σχέση με την ταινία. Τα ΜΜΕ συνέδεσαν το γεγονός με το ότι οι αρχές ήταν οργισμένες με την προηγούμενη ταινία τους, το Η Μπαλάντα της Λευκής Αγελάδας (2020), με 30 οργανισμούς, φεστιβάλ, κινηματογραφιστές και μη κυβερνητικές οργανώσεις να στέλνουν μήνυμα στις ιρανικές αρχές ώστε να αποσύρει κάθε κατηγορία και να τους αφήσει να ταξιδέψουν. Παρά όμως και τη συμμετοχή της ταινίας στο φεστιβάλ Βερολίνου (δίχως φυσικά την παρουσία των δημιουργών), τον Δεκέμβριο του 2024 οι Moghaddam και Sanaeeha καταδικάστηκαν για προπαγάνδα κατά του καθεστώτος με πολλαπλές συνέπειες.
Ήταν μία από τις 6 πρώτες ταινίες που χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά κεφάλαια για την ενίσχυση της πολυπολιτισμικότητας στο σινεμά.
Μία διαφορετική γυναίκα στο Ιράν
«Κάποτε φορούσαμε τακούνια και μεγάλα ντεκολτέ, ούτε χιτζάμπ ούτε αθλητικά» λέει η 70χρονη Μαχίν, δυσφορώντας με το σήμερα και αναφερόμενη στα χρόνια πριν από την Ιρανική Επανάσταση του 1979. Η σημερινή πραγματικότητα στο Ιράν αποτυπώνεται και από διαλόγους που ακούμε λίγο αργότερα, όταν γίνεται μάρτυς ενώ η Αστυνομία Ηθικής προσπαθεί να συλλάβει τρεις γυναίκες των οποίων η χιτζάμπ δεν έχει φορεθεί «σωστά» και διακρίνεται ότι έχουν βάψει τα μαλλιά τους.
«Τα γράφετε στο βίντεο και τα ανεβάζετε», «δεν είμαι βαμμένη, δεν θα ξαναβάψω τα μαλλιά μου», «θα τις σκοτώσεις για δύο τρίχες;» και «και το δικό σου χιτζάμπ δεν είναι σωστό, μην συλλάβω κι εσένα», είναι διάλογοι που ανταλλάσσονται μεταξύ του αστυνομικού και των γυναικών συμπεριλαμβανομένης της Μαχίν, στην ταινία των Μάριαμ Μογκαντάμ και Μπεχτάς Σαανέχα, «Το αγαπημένο μου γλυκό/ My favourite cake» (2024), που έκανε ελληνική πρεμιέρα στο πλαίσιο του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Παραπέμπτοντάς μας (σ.σ οι φράσεις) στα όσα εκτυλίσσονται στη χώρα, στη δολοφονηθείσα Μαχσά Αμινί καθώς και σε ταινίες όπως η «Persepolis».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου