ΠΑΤΡΑ : Το πάρτι αδικεί το Πανεπιστήμιο και ότι αυτό πρεσβεύει

Απ΄ όσα μέτρα και εάν εφαρμόστηκαν κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, αυτό της διαθεσιμότητας των υπαλλήλων του Δημοσίου Τομέα ήταν ίσως το πιο σκληρό.

Άνθρωποι είδαν από τη μία στιγμή στην άλλη και με το έτσι θέλω - αφού τα κριτήρια
αξιολόγησης ήταν ελλιπή και ασαφή - να χάνουν την δουλεία τους, να θίγεται η αξιοπρέπειά τους και να δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές ανάγκες διαβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους.

Η αποκατάσταση της – πραγματικά – άδικης μεταχείρισης μέρους των υπαλλήλων του Δημοσίου αποτέλεσε «σημαία» του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική περίοδο. Οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, οι απολυμένοι της ΕΡΤ και άλλοι εργαζόμενοι που βρέθηκαν στην ίδια μοίρα απέκτησαν συμβολική σημασία για την νέα κυβέρνηση στην προσπάθεια εκπλήρωσης των προεκλογικών της δεσμεύσεων.
Σε λίγες ημέρες, με την ήδη έκδοση του σχετικού ΦΕΚ και την γραφειοκρατική διαδικασία να τρέχει, θα επιστρέψουν στις θέσεις τους και οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου της Πάτρας που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα.
Η εξέλιξη αυτή χαροποίησε όχι μόνο τους ίδιους αλλά και ολόκληρη την πόλη, την οποία μαστίζει η ανεργία. Ο αγώνας των υπό απόλυση εργαζομένων δικαιώθηκε και η πολύμηνη ταλαιπωρία αυτών και των οικογενειών τους έφτασε στο τέλος της.

Κανείς άλλωστε δεν πίστεψε ποτέ ότι το οικονομικό πρόβλημα της χώρας προήλθε από αυτούς τους λίγους υπαλλήλους που τους αφαιρέθηκε βίαια και με συνοπτικές διαδικασίες το δικαίωμα στην εργασία.

Όπως, όμως κανείς δεν πίστεψε ότι η επιστροφή τους σηματοδοτεί και την ανάκαμψη της χώρας από τα χρόνια της ύφεσης στα χρόνια της ευημερίας.
Οι επόμενοι μήνες είναι ιδιαίτερα δύσκολοι για τη χώρα στην προσπάθειά της να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της κυρίως προς τους δανειστές και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το τι μέλη γενέσθαι. 
Για το λόγο αυτό ίσως και η επάνοδος των «διαθέσιμων» υπαλλήλων θα έπρεπε να γίνει με σεμνοτητα και ταπεινότητα. 
Με σεμνοτητα και ταπεινότητα για έναν ιδιωτικό τομέα με εκατοντάδες εργαζομένους να βγαίνουν καθημερινά στην ανεργία, χωρίς κανείς να λυπάται, να διαμαρτύρεται, να απεργεί.
Σε ένα τέτοιο κλίμα, σίγουρα δεν χωράει κανένα πάρτι και καμία γιορτή υποδοχής. 
Η χαρά των εργαζομένων που επιστρέφουν στην δουλεία τους, όπως και ολόκληρης της Πανεπιστημιακής κοινότητας είναι αδιαμφισβήτητη. Η άμεση επανένταξή τους θα βοηθήσει στην εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου που είχε επηρεαστεί τα τελευταία δύο χρόνια.
Είναι τουλάχιστον προκλητική οποιαδήποτε εκδήλωση υποδοχής με όσα συμβαίνουν γύρω μας και μάλιστα με πόρους του δημοσίου. Είναι μία απόφαση που αδικεί την Διοίκηση του Ιδρύματος και ότι αυτό πρεσβεύει με τον κίνδυνο να θυσιαστεί στο βωμό πολιτικών συμφερόντων. 

ΑΛΕΞ. Β.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου