Στην ιστορία κινδυνεύει να περάσει από φέτος μία συνήθεια
άρρηκτα συνδεδεμένη με το ελληνικό καλοκαίρι, το φαγητό δίπλα στο κύμα, καθώς,
η κυβέρνηση αποφάσισε να απαγορέψει ρητά την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων στον
αιγιαλό και την παραλία.
Συνεπώς, στον αιγιαλό και την παραλία επιτρέπεται να
αναπτυχθούν δραστηριότητες που εξυπηρετούν τους λουόμενους και γενικότερα το
κοινό, όπως είναι η ενοικίαση σετ ομπρελών με ξαπλώστρες ή καθίσματα με ή χωρίς
τραπεζάκι, η εκμίσθωση θαλασσίων μέσων αναψυχής και η λειτουργία τροχήλατου -
αυτοκινούμενου ή μη αναψυκτηρίου (καντίνας), η οποία όμως πρέπει να απέχει
τουλάχιστον 100 μέτρα από εγκατεστημένες επιχειρήσεις (όπως ξενοδοχεία, κέντρα
αναψυχής) και θα αναπτύσσεται σε χώρο 15 τ.μ. έναντι 30 τ.μ., που είχε δικαίωμα
ως πέρυσι.
Δεν επιτρέπεται, όμως, η άσκηση άλλης δραστηριότητας, όπως η
τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος
(ταβέρνες, εστιατόρια, φαστ φουντ, πιτσαρίες), όπως ρητά αναφέρεται στην κοινή
υπουργική απόφαση του υπουργού Εσωτερικών, κ. Νίκου Βούτση και της
αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών, κας Νάντιας Βαλαβάνη
Πρόκειται για μια ακατανόητη απόφαση, μια απόφαση που
δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε πολλές επιχειρήσεις της περιοχής και
αναμφίβολα, πλήττει καίρια το παραγόμενο τουριστικό προϊόν», ενώ επιχειρηματίες
που δραστηριοποιούνται στις παραλίες Ρίου, Αγίου Βασιλείου, Ακταίου,
Ψαθόπυργου, Βραχνεΐκων, Κάτω Αχαϊας κ.α., ζητούν από την Κεντρική Ένωση Δήμων
Ελλάδας να γίνει παρέμβαση στα συναρμόδια υπουργεία.
Με τη συγκεκριμένη απόφαση, εάν τελικά εφαρμοστεί, εκτιμάται,
ότι στο 80% της παραλιακής ζώνης των Δήμων Αχαΐας, δηλαδή από τον παραλιακό
δρόμο προς τη θάλασσα, δεν θα μπορούν να αναπτυχθούν τραπεζοκαθίσματα», εξηγούν
και επισημαίνουν οι ως άνω επαγγελματίες, ενώ το γεγονός θα σημάνει καταστροφή
κυρίως για τις ταβέρνες, εστιατόρια, φαστ φουντ και πιτσαρίες, που πλέον θα
έχουν τραπεζοκαθίσματα, είτε στην αυλή τους, αν έχουν, είτε στο εσωτερικό τους».
Σύμφωνα, λοιπόν, με τους πρώτους υπολογισμούς, οι συνέπειες
της απόφασης είναι:
- Τεράστια απώλεια εσόδων για το Δημόσιο, τόσο από τον ΦΠΑ,
λόγω της βέβαιης μείωσης του τζίρου, όσο και από την εκμίσθωση της παραλίας και
του αιγιαλού. Κι αυτό συμβαίνει, σε μια χρονιά, που τα τουριστικά έσοδα μπορούν
να αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας για την ελληνική οικονομία.
- Τεράστια μείωση εσόδων και για τους παραλιακούς δήμους, ενώ
οι ΟΤΑ καλούνται να διαδραματίσουν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στη στήριξη
των ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας.
- Δραματική μείωση του τζίρου ή και λουκέτο σε πολλές
επιχειρήσεις.
- Αύξηση της ανεργίας.
Οι επιχειρηματίες που τώρα το πληροφορούνται, τους είναι
δύσκολο να το συνειδητοποιήσουν. Κάποιοι ίσως και να μην ανοίξουν καν τα
καταστήματά τους. Η ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη.
Για τους δήμους της Αχαΐας (Πάτρας, Αιγιάλειας και Δυτικής
Αχαΐας) η κατάσταση προμηνύεται ακόμη πιο δύσκολη, καθώς, ενώ τα έσοδά τους από
τις παραλίες θα μειωθούν σημαντικά, οι δαπάνες τους γι’ αυτές (καθαριότητα,
πράσινο, ναυαγοσώστες) παραμένουν στα ίδια επίπεδα, αν δεν αυξάνονται κιόλας.
Με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο για τους ισοσκελισμένους
προϋπολογισμούς στην αυτοδιοίκηση, πρέπει να έχεις έσοδα σ’ ένα κωδικό για να
μπορέσεις να εγγράψεις δαπάνες. Με τη συγκεκριμένη ΚΥΑ για τον αιγιαλό, ενώ τα
έσοδά μας μειώνονται, θα πρέπει να εγγράψουν δαπάνες για καθαριότητα,
ναυαγοσώστες και όλα τα σχετικά. Από τη μία, τα εποπτικά όργανα των ΟΤΑ δεν θα
εγκρίνουν τις δαπάνες, ελλείψει εσόδων, ενώ από την άλλη, το Λιμεναρχείο θα
βάζει πρόστιμα, αν για παράδειγμα, σε μια ακτή δεν υπάρχει ναυαγοσώστης, τον
οποίο όμως δεν θα μπορούν να πληρώσουν οι δήμοι, αφού δεν θα τους εγκρίνουν τις
δαπάνες, επειδή δεν έχουν έσοδα. Ο απόλυτος παραλογισμός.
Οι δήμοι θεωρούν ότι αδικούνται από το Δημόσιο και ως προς το
εξής: όποιος ιδιώτης (επιχειρηματίας) θέλει να αναπτύξει, για παράδειγμα,
ξαπλώστρες σε μια παραλία, μισθώνει την έκταση από τον δήμο. Από τα χρήματα που
καταβάλλει, ο δήμος θα κρατά από φέτος το 70% (πέρυσι ήταν 80%) και το υπόλοιπο
30% θα το εισπράττει το Δημόσιο. Για να υπογράψει τη σύμβαση με τον δήμο, ο
ιδιώτης πρέπει πρώτα να καταβάλλει το 30% υπέρ του Δημοσίου και στη συνέχεια να
πληρώσει (σε δόσεις συνήθως) το υπόλοιπο 70%. Αυτό ισχύει για συμβάσεις, που
συνάπτονται, έως την 31η Μαΐου κάθε χρόνου.
Από την 1η Ιουνίου και μετά, οι συμβάσεις συνάπτονται μόνο με
την Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας, χωρίς δηλαδή την παρεμβολή του Δήμου, και το
τίμημα ισοκατανέμεται (50%-50%) μεταξύ Δημοσίου και Δήμου. Σ’ αυτήν την
περίπτωση, ο ιδιώτης υποχρεούται να προκαταβάλλει το 50% υπέρ του Δημοσίου
χωρίς, όμως, να λαμβάνεται μέριμνα για το «πώς» και «πότε» θα καταβάλλει το
υπόλοιπο 50% στον Δήμο. Συνεπώς, παρατηρείται το φαινόμενο, κάποιοι
επιχειρηματίες να περιμένουν να υπογράψουν συμβάσεις μετά την 1η Ιουνίου, ώστε
να πληρώνουν μόνο το 50% του τιμήματος.
Επειδή, ευτυχώς, διαφαίνεται, ότι η κάθετη,
αρχικά, κυβερνητική θέση ίσως καμθεί, μετά τον σάλο που προκλήθηκε και τις
κινητοποιήσεις των παράλιων Δήμων όλης της επικράτειας, αλλά και της ΓΣΕΒΕΕ.
Επειδή η απαγόρευση της τοποθέτησης τραπεζο-καθισμάτων
στον Αιγιαλό θα αποτελούσε ένα ακόμα πλήγμα κατά των επιχειρήσεων και του
τουρισμού, το οποίο, εκτός των άλλων, θα επέφερε και αύξηση της ανεργίας με την
απώλεια 50.000 θέσεων εργασίας.
Κατόπιν όλων των παραπάνω, ερωτάσθε
1.
Θα τροποποιήσετε το άρθρο 2, της τρέχουσας κοινής Υπουργικής Απόφασης,
βάσει της οποίας ακυρώνεται η περιστασιακή χρήση του Αιγιαλού, παραλιών κ.ά.
από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (ταβέρνες, καφετέριες, ψαροταβέρνες,
ουζερί κτλ).;
2.
Θα υλοποιηθεί, εντός των ημερών, με σχετική τροποποίηση η ως άνω υπουργική
απόφαση;
Ο ερωτών βουλευτής
της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ΑΝΕΛ
Νίκος Ι. Νικολόπουλος
Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου