Χειρότερο και πιο
ανατριχιαστικό από τον τρόπο με τον οποίο η 4χρονη Αννυ βρήκε φρικτό θάνατο από
τα χέρια του τέρατος πατέρα της , ήταν η ανυπαρξία του υποτιθέμενου κράτους
πρόνοιας και της ίδιας της κοινωνίας.
Γιατί, δεν μπορεί, κάτι θα
ήξεραν , κάτι θα είχαν ακούσει. Και αν δεν γνώριζαν, όφειλαν να έχουν αυτιά και
μάτια ανοικτά για τέτοια περιστατικά. Και να είχαν…μπουκάρει έγκαιρα στο
υπόγειο της ντροπής.
Κατά τα λοιπά, είναι πολύ
αργά για δάκρυα και ούτε υπάρχει δικαιοσύνη για τέτοιο έγκλημα.
Μπροστά σε τέτοια παράνοια
και η βαρύτερη ποινή θα μοιάζει χάδι.
Πα-τέρας και μάνα είναι το
ίδιο ένοχοι και υπεύθυνοι, κατά το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ανεξάρτητα ποιος
έκανε τι και τι του καταλογίζει ο νόμος.
Και όσο θα επιτρέπουμε σε
παλιοτόμαρα, σαν τα μούτρα τους, να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα και να γεννοβολάνε
, ενώ αποδεδειγμένα δεν είναι ικανά να συντηρήσουν ούτε τους εαυτούς τους , αργά
ή γρήγορα και κάποια άλλη Αννυ θα γίνει μάρτυρας…
Τα δάκρυα και οι σπαρακτικές
φωνές της δεν συγκίνησαν, αν και πολλοί τα άκουγαν, προσπερνώντας αλλά με τον
τραγικό θάνατό της μας ξεγύμνωσαν.
Γιατί στη χώρα αυτή σταθήκαμε
αδιάφοροι, ανεπαρκείς και ανίκανοι να την προστατεύσουμε, ως οφείλαμε, και ενώ
ήταν ανυπεράσπιστη από παντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου