Νέες ταινίες: Γιατί η Δουνκέρκη είναι το κορυφαίο πολεμικό φιλμ των τελευταίων ετών

Λίγες ταινίες αυτή την εβδομάδα, με την «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν να κερδίζει τις εντυπώσεις.
Στους κινηματογράφους και οι επαναπροβολές δυο αριστουργηματικών φιλμ: «Το άγγιγμα του κακού» του Όρσον Γουέλς και το «Σκιές και σιωπή» του Ρόμπερτ Μάλιγκαν




Σκηνοθεσία - Σενάριο: Κρίστοφερ Νόλαν
Παίζουν: Φιόν Γουάιτχεντ, Τομ Γκλιν-Κάρνι, Τζακ Λόουντεν, Χάρι Στάιλς, Ανιουρίν Μπαρνάρντ, Τζέιμς Ντ’Άρσι, Μπάρι Κέογκαν, Κένεθ Μπράνα, ΚίλιανΜέρφι, Μαρκ Ράιλανς, Τομ Χάρντι

Εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες των Βρετανών και των Συμμάχων είναι περικυκλωμένοι από δυνάμεις του εχθρού. Παγιδευμένοι στην παραλία της Δουνκέρκης, με τις πλάτες τους στην θάλασσα, περιμένουν τον εχθρό που πλησιάζει.
Αεροπλάνα spitfires της RAF (Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας της Μεγάλης Βρετανίας) έρχονται αντιμέτωπα με τον εχθρό πάνω από το Κανάλι, προσπαθώντας να προστατεύσουν τους ανυπεράσπιστους άνδρες στην στεριά.
Την ίδια στιγμή,εκατοντάδες μικρές βάρκες, επανδρωμένες με απλούς πολίτες και στρατιώτες, κάνουν μια απέλπιδα προσπάθεια, με κίνδυνο της ζωής τους, σε μια μάχη ενάντια στο χρόνο, προσπαθώντας να σώσουν έστω και ένα μέρος του στρατού τους.
Ο Κρίστοφερ Νόλαν («Interstellar», «Inception», τριλογία «The Dark Knight») υπογράφει την καλύτερη ταινίας της καριέρας του και βάζει πλώρη, όπως όλα δείχνουν για τα Όσκαρ.
Με μια αιματηρή σελίδα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καταπιάνεται αυτή τη φορά, δημιουργώντας ένα υποβλητικό, επικό πολεμικό δράμα , εστιάζοντας στις ανθρώπινες ιστορίες των στρατιωτών αλλά και των πατριωτών Βρετανών που με τις βάρκες τους και τα ιστιοφόρα πέτυχαν να μεταφέρουν τους συμπατριώτες στους στην Αγγλία, σταματώντας έτσι την προέλαση των ναζιστικών στρατευμάτων.
Τετρακόσιοι χιλιάδες άντρες παγιδευμένοι που περιμένουν τον αφανισμό είναι η βασική γραμμή του Νόλαν, ο οποίος επιλέγει να αφηγηθεί αυτή την σημαδιακή μάχη χωρίς ηρωικές εξάρσεις, αλλά προβάλλοντας κυρίως τον φόβο και τον αγώνα για τη ζωή μέσα στις τραγικές συνθήκες του πολέμου.
Έτσι κινείται σε τρεις αφηγηματικούς άξονες: η πρώτη ιστορία λαμβάνει χώρα στην παραλία με τους στρατιώτες να περιμένουν και τον πλοίαρχό τους να στέκεται στην αποβάθρα οργανώνοντας το χάος, η δεύτερη μέσα στη θάλασσα, στη βάρκα ενός ηλικιωμένου Βρετανού που προσπαθεί να φτάσει στην ακτή και να περισυλλέξει στρατιώτες, και η τρίτη είναι η περιπέτεια ενός αεροπόρου που τελικά καταλήγει στη βάρκα και έντρομος προσπαθεί να πείσει τον οδηγό να γυρίσει πίσω και να μην φτάσει ποτέ στην καταραμένη Δουνκέρκη,
Ο Νόλαν κινηματογραφεί ανατριχιαστικά και με σκληρό ρεαλισμό μια μάχη επιβίωσης ουσιαστικά σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, επιμένοντας στις λεπτομέρειες, κάνοντας έτσι τη «Δουνκέρκη» του μια απόλυτη εμπειρία.
Εύστοχα επιλέγει να μειώσει τους διαλόγους, με αποτέλεσμα κάθε φράση που ακούγεται σε αυτή την εκκωφαντική σιωπή να γράφει στην καρδιά του θεατή, και ντύνει τις σκηνές του με ένα μοναδικό soundtrack (διά χειρός Ρίτσαρντ Κινγκ), που δημιουργεί στον θεατή συναισθηματικές εντάσεις.
Ο Νόλαν με σύμμαχό του την αριστοτεχνική φωτογραφία του Χόιτε βαν Χοϊτέμα περιγράφει την ήττα που βιώνουν οι Βρετανοί όταν επιστρέφουν με σκυμμένα τα κεφάλια στην πατρίδα, τονίζοντας τελικά ότι το να επιβιώσεις είναι η πιο σημαντική νίκη, αναλύοντας με τον δικό του τρόπο ένα ιστορικό γεγονός υψίστης σημασίας που έκρινε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.