Ήταν Φεβρουάριος του 2015 όταν ήλθε στο φώς η τραγική υπόθεση της δολοφονίας του φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη που υπέφερε στα χέρια νταήδων Κρητικών συμφοιτητών του.
Θεωρήσαμε τότε το πρωτοφανές περιστατικό ως μεμονωμένο αν και ήταν ένα σαφές πρώτο καμπανάκι, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στην κοινωνία μας, λαμβανομένων υπ΄ όψιν και όλων των αρνητικών παραμέτρων του τραγικού γεγονότος.
Φτάσαμε στον Μάιο του 2020 όταν κατεγράφη το ακραίο περιστατικό με το βιτριόλι εναντίον της άτυχης Ιωάννας. Δεύτερο καμπανάκι. Και έρχεται καταιγισμός.
Αρχές του 2021 προκαλούν σοκ οι καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου, που ανοίγουν τον Ασκό του Αιόλου με πολλές παρόμοιες άλλες, για αδικήματα με δράστες υπεράνω υποψίας, που ανάγονται σε προηγούμενα χρόνια.
Τον Ιανουάριο επίσης δυο αδέλφια βιαιοπραγούν σε βάρος υπαλλήλου του μετρό μέρα μεσημέρι σε κοινή θέα.
Στον απόηχο των καταγγελιών Μπεκατώρου νέο σοκ τον Μάρτιο με τίς υποθέσεις Φιλιππίδη και Λιγνάδη.
Προσθέτουμε τώρα γιατί στο αρχικό κείμενο είχε παραληφθεί, ότι αρχές Μαρτίου σοβαρά επεισόδια σημειώνονται την στη Νέα Σμύρνη, στο περιθώριο της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία με αφορμή τα βίαια γεγονότα μεταξύ αστυνομικών και πολιτών. Κατά τα επεισόδια αυτά τραυματίστηκε σοβαρά ειδικός φρουρός όταν δέχθηκε άγρια επίθεση από ομάδα νεαρών κυρίως ατόμων που βιαιοπράγησαν σε βάρος του με καδρόνια και ρόπαλα, ενώ τον είχαν πετάξει στο έδαφος και επ΄εζησε από θαύμα.
Ακολουθούν μέσα στον Απρίλιο :
Δύο ακραίου τύπου εγκλήματα για προσωπικές διαφορές.
Οι αποκαλύψεις αθλητών της Ενόργανης Γυμναστικής για σημεία και τέρατα στο χώρο.
Τα ανατριχιαστικά νέα για το Γηροκομείο /κολαστήριο στα Χανιά με τους περίεργους δεκάδες θανάτους ηλικιωμένων.
Η ανεξιχνίαστη μέχρι τώρα δολοφονία , μέρα μεσημέρι, του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ
Τα έργα και οι ημέρες Φουρθιώτη περί των οποίων εξωφρενικών …ολο και περισσότερα μαθαίνουμε.
Και συμπληρώνουμε τον μακρύ κατάλογο με τη ληστεία μετά φόνου το πρωί της Τρίτης 11 Μαίου όταν δολοφονημένη εντοπίστηκε σε τριώροφη κατοικία στα Γλυκά Νερά Αττικής η 20χρονηΚαρολάιν. Στο εσωτερικό του σπιτιού βρέθηκε δεμένος σε μία καρέκλα ο σύζυγός της ενώ στον ίδιο χώρο ήταν και το ενός έτους μωρό τους. Οσα τραγικά και αποτρόπαια διαδραματίστηκαν με τόση βαρβαρότητα ήταν κάτι που ξεχείλισαν το ποτήρι της οργής και αγανάκτησης για τους καταζητούμενους δράστες.
Πάρα πολλά πλέον τα συμβάντα τόσης ακρότητας για την μικρή μας Ελλάδα.
Καθώς όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο…
Όλα επιβεβαιώνουν ότι η ελληνική κοινωνία είναι βυθισμένη σε βαθιά παρατεταμένη κρίση και όχι μόνο οικονομική.
Γιατί δεν είναι μόνο οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές / δράστες των ακροτήτων. Είναι και ένας ολόκληρος περίγυρος δίπλα τους που τους, ανέχεται, παραβλέπει, συγκαλύπτει και εκκολάπτει τέτοιες συμπεριφορές που αντανακλούν στο κοινωνικό σύνολο.
Θα μιλήσουμε ανοικτά με τόλμη και χωρίς πάθος: Το πρόβλημα, δεν άπτεται μόνο της μαζικής ψυχολογίας, είναι πρωτίστως και πολιτικό, έχει ονοματεπώνυμο και έρχεται από προηγούμενες δεκαετίες όταν οι πολίτες εκμαυλίστηκαν με την επίπλαστη ευημερία, διαποτίστηκαν και διαβρώθηκαν από την διαφθορά του εύκολου χρήματος, εθίστηκαν στην απάτη και την αναξιοκρατία.. στο όνομα και χάριν της …δημοκρατίας. Να μη ξεχνάμε.
Αυτά πληρώνουμε, ετεροχρονισμένα, σήμερα. Η κατάσταση αφορά όλους. Είναι συλλογική όσο και αν οι ( πολιτικές ) ευθύνες επιμερίζονται. Και μη χειρότερα…
Εδώ θα προσθέσουμε αποσπάσματα από αναρτήσεις /σχόλια δύο έγκριτων δημοσιογράφων που αποδίδουν και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία:
Γιώτα Αντωνοπούλου : «Τα τραγικά συμβάντα είναι πολλά, σε διάστημα μόλις ενός μηνός : σήμερα, το απίστευτης αγριότητας έγκλημα στα Γλυκά Νερά, την προηγούμενη εβδομάδα η δολοφονία μέρα μεσημέρι του επιχειρηματία στην Ζάκυνθο, λίγο πριν από το Πάσχα η δολοφονία –μέρα μεσημέρι επίσης- του Γιώργου Καραϊβάζ, οι άγριες δολοφονίες δύο ηλικιωμένων μέσα στα σπίτια τους, στην Κυψέλη και στα Κάτω Πατήσια, αφού προηγήθηκε βασανισμός τους για λίγα ευρώ, οι αποκαλύψεις για τον Φουρθιώτη, η υπόθεση με το Γηροκομείο στα Χανιά, ο άλλος που πήρε ένα όπλο και σκότωσε ένα νεαρό πατέρα για τον λογαριασμό της κινητής...Τι γίνεται; Από το αρμόδιο Υπουργείο υπάρχει κάποια εξήγηση προς τους πολίτες οι οποίοι ζουν κυριευμένοι από τον φόβο και την ανασφάλεια; Οτι «έχουν δημιουργηθεί δύο ομάδες που ψάχνουν» όπως είπε σήμερα ο κ. Χρυσοχοϊδης από τους Δελφούς, δεν είναι θέση και δεν είναι απάντηση»
Φώτης Σιούμπουρας «Γιατί τόση αγριότητα και κυνισμός στις μέρες μας; Γιατί τόση αγριότητα; Τόση αγριότητα χωρίς όρια; Γιατί μια ληστεία εξελίσσεται σε μια τόσο φρικιαστική πράξη, σε μια εν ψυχρώ δολοφονία μιας μάνας μπροστά στο μωράκι της ; Μια δολοφονία - μαχαιριά στο κοινό αίσθημα της ασφάλειας των πολιτών, που μουδιασμένοι από το άκουσμα της είδησης της αποτρόπαιας πράξης αναρωτήθηκαν : Τι άνθρωποι είναι τα τρία αυτά ανθρωπόμορφα τέρατα, που μπήκαν στην κατοικία όπου κοιμόταν το νεαρό ζευγάρι, στα Γλυκά Νερά, για να αρπάξουν χρήματα που, προφανώς, γνώριζαν ότι υπήρχαν στο σπίτι ; Τι άνθρωποι είναι αυτά τα καθάρματα που σκότωσαν και κρέμασαν από το μπαλκόνι τον σκύλο της οικογένειας ,έδεσαν, φίμωσαν και βασάνισαν τον σύζυγο, φίμωσαν και απειλούσαν την νεαρά σύζυγο και μητέρα , που ,όταν τους ενόχλησαν οι σπαρακτικές κραυγές της και τα παρακαλετά να μην τους κάνουν κακό, την έπνιξαν; Και απειλούσαν με όπλα το ηλικίας ένδεκα μηνών μωρό της ,που δίπλα στην αδικοχαμένη μάνα του είχε αρχίσει να κλαίει.;
… Ξέρω ομως και ασφαλώς ξέρουμε όλοι πως τα τελευταία χρόνια «πολύ αγριότητα» επικρατεί στην κοινωνία. Σε μια κοινωνία, στην οποία έχουν σημειωθεί τόσες αλλαγές, σε μια κοινωνία με τόσο πρωτόγνωρες παραβατικές συμπεριφορές ,(από ημεδαπούς, αλλά και από συμμορίες αλλοδαπών) σε μια κοινωνία που τα τελευταία χρόνια δείχνει να είναι καζάνι που κοχλάζει. Φονικά για ασήμαντη αφορμή, παραβατικές συμπεριφορές που δεν είχαν σημειωθεί στο παρελθόν, επαγγελματικά εκτελεσμένες δολοφονίες, ψυχικά πάσχοντες , ευρισκόμενοι εκτός μέριμνας, σκοτώνουν μάνα, πατέρα και όποιον δικό τους άνθρωπο. Ναι και στο παρελθόν είχαμε τέτοιου είδους εγκλήματα. Και στο παρελθόν είχαμε παραβατικές συμπεριφορές που μας «πάγωναν», μας φόβιζαν. Όπως σήμερα υπάρχει τόσος κυνισμός, τόση αγριότητα, τόση βιαιότητα, τόσος «επαγγελματισμός». Και πάλι το ερώτημα: Γιατί τόση αγριότητα; Από πού ξεκινάει όλη αυτή η βία; Γιατί σήμερα η κοινωνία γίνεται πιο σκληρή, πιο κυνική, πιο άγρια; Γιατί και όλοι εμείς ή οι περισσότεροι έχουμε «αλλάξει»; Τι είναι αυτό που μας αγριεύει σχετικώς εύκολα; Κάποτε, όπως έγραψε και συνάδελφος, αν μάλωνες για μία στραβοτιμονιά, το πολύ να έτρωγες ή να έριχνες καμιά μούντζα. Σήμερα ο άλλος ή και εσύ ακόμη αν προκληθείς με μούντζα, μπορεί να βγάλεις μαχαίρι...
Δεν ξέρω αν μπορούμε πάντως τόσο εύκολα να δώσουμε απαντήσεις στα παρά πάνω ερωτήματα. Φταίει η κοινωνία; Φταίει η «κακή πλευρά» της ανθρώπινης φύσης; Φταίει η οικογένεια, που θα έλεγε κάποιος; Φταίει το σχολείο, που θα έλεγε άλλος; Φταίνε όλα μαζί; Ίσως . Πριν όμως κλειδώσουμε την πόρτα του σπιτιού μας και ασφαλίσουμε τα παράθυρα , για τον φόβο εισβολής αδίστακτων κακοποιών και πριν ευχηθούμε «κρεμάλα» ή να σαπίσουν στη φυλακή τα τρία καθάρματα, (γιατί αυτό αξίζουν) ας συμφωνήσουμε στο ότι το μέγα θέμα της «σύγχρονης εγκληματικότητας» είναι υψίστης εθνικής σημασίας και δεν επιδέχεται κομματικής εκμετάλλευσης, όπως δυστυχώς συνέβη και στην περίπτωση των Γλυκών Νερών. Και η μετάβαση στην κανονικότητα, που όλοι τώρα προσδοκούμε, είναι σύμφυτη με το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών να προσθέσουμε εμείς. Ας βοηθήσουμε όλοι, κόμματα, πολιτικοί και πολίτες να δημιουργηθούν στην κοινωνία οι κατάλληλες εκείνες συνθήκες, που θα αποτρέπουν τέτοιου είδους εγκλήματα. Ας βοηθήσουμε όλοι ώστε να περιοριστεί αν όχι να εξαλειφθεί ο αριθμός «τέτοιων ανθρωπόμορφων τεράτων». Η ευημερία μας και η ελευθερία μας είναι χρέος της Πολιτείας, αλλά και ευθύνη όλων μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου