Εικόνες μιας Πάτρας που έφυγε . Επίλογος μετά από διαδρομή 137 χρόνων

 

-Το κατάστημα με κατεβασμένα πλέον τα ρολά.

 

 

Εκλεισε το κατάστημα ιερατικών Πετράκη - Σακελαρίου

Πορεία 137 χρόνων !!! στο εμπορικό κέντρο της Πάτρας διέγραψε το πασίγνωστο κατάστημα ιερατικών ειδών της οικογένειας Πετράκη.

Και πολύ πρόσφατα – στα μέσα του προηγούμενου μήνα Σεπτεμβρίου -  κατέβασε οριστικά ρολά  ως κατάστημα υπό την επωνυμία «Πετράκη»- Σακελαρίου, που λειτουργούσε την τελευταία περίοδο στην οδό Μαιζώνος 96 και Πλατεία Γεωργίου Α’

Ξεκίνησε  στα τέλη του  19^ου αιώνα, κάλυψε όλο τον 20^ο και έφτασε μέχρι τις αρχές του 21^ου στο σήμερα οπότε και γράφτηκε ο επίλογος.

Ηταν μία  ατομική  σε μέγεθος αλλά εμβληματική και σημαντική εμπορική επιχείρηση, που έγραψε τη δική της ιστορία και την οποία  δούλεψαν τέσσερις γενιές εκ των οποίων οι τρείς πρώτες συνεχόμενες της ίδιας οικογένειας.

Τα χρόνια που ήταν στις δόξες του πέρναγε την είσοδό του σχεδόν όλος ο γυναικείος πληθυσμός της Πάτρας και όχι μόνο καθώς είχε πολλές παράλληλες δραστηριότητες όπως κυρίως βαφείο.

 

 

-Παναγιώτης Σακελαρίου και Στάθης Πετράκης.

 

Στην πορεία του καταστήματος αποτυπώνονται και  κοινωνικές / εθιμικές συνήθειες της κάθε εποχής  όπως η βαφή των μεταχειρισμένων ενδυμάτων.

Το κατάστημα ίδρυσε το 1884 ο Στάθης Πετράκης που είχε έλθη στην Πάτρα από την Κρήτη.

Ηταν  στην οδό Ερμού 55 στο μισό ισόγειο του νεοκλασσικού που υπάρχει και σήμερα και στεγάζεται το πλυκατάστημα  public.

Όταν  πρωτοξεκίνησε  ήταν κυρίως  μεταξουργείο και βαφείο, διαθέτοντας κρόσια και σιρίτια ενώ  δεν υπήρχε ράφτης ή μοδίστρα στην πόλη που να μην είναι πελάτης.

Μετά την κατοχή και τον πόλεμο η επιχείρηση πέρασε στους γιούς του Σταύρο και Νίκο.

Ο δεύτερος απεβίωσε το 1966 και τη θέση του πήρε ο γιός του Στάθης ( είχε το όνομα του παππού του ) που ήταν μέσα στο μαγαζί από 15 χρονών παιδί γιατί του άρεσε να ασχολείται. Τότε μπήκαν στο κατάστημα και τα ιερατικά, ενώ η φήμη του είχε ξεπεράσει τα όρια της πόλης προσελκύοντας πελάτες και από άλλες γειτονικές περιοχές καθώς ήταν και μοναδικό στο είδος του. Τότε ήταν μόδα και οι πλεκτές ψάθινες τσάντες με κορδόνια και οι γυναίκες έτρεχαν να προμηθευτούν τα υλικά.

 

 

-Η χαρακτηριστική βιτρίνα του καταστήματος στην οδό Μαιζώνος όταν λειτουργούσε.

 

Στο ίδιο κτίριο της οδού Ερμού εκείνα τα χρόνια ( δεκαετίες 1960 και 1970 ) στεγαζόταν επίσης το καφενείο του Μπαράκου ( μέσα στην στοά), παραπλεύρως το πρατήριο της βιοτεχνίας εσωρούχων  Στριφτόμπολα – Νικολετόπουλου και στον πρώτο όροφο τα δημοφιλή, από τότε, «Πρότυπα Φροντιστήρια»,  τα οποία ανήκαν στους Κ. Μαράτο, Α.Ηλιόπουλο, Π.Κοκκόση, Γ. Δεληγιώργη,  ενώ  στο διδακτικό προσωπικό  ήταν αρχικά και ο  Δημήτρης  Βακάλογλου ( που αργότερα αποχώρησε και ίδρυσε το «Αχαϊκό» Φροντιστήριο).

Στο κατάστημα Πετράκη κάνει αναφορά και ο Θανάσης Κούστας στο βιβλίο του «Αγκινάρες με αλάτι – Εικόνες και μνήμες από την Πάτρα στη δεκαετία του 1960»  (εκδόσεις το Δόντι) καθώς η μητέρα του ήταν μοδίστρα, γράφοντας μεταξύ άλλων :

 

 

-Μια σπάνια ανέκδοτη φωτογραφία του καταστήματος, όταν ήταν ακόμα στην οδό Ερμού. Εχει ήδη τοποθετηθεί αναγγελία της επικείμενης μεταφοράς στην Μαιζώνος. Διακρίνεται και μια διαφημιστική επιγραφή αναψυκτικού του γειτονικού μέσα στη στοά καφενείου Μπαράκου.

  

 

«…Ο Πετράκης είχε τις καλύτερες  βαφές για ρούχα αλλά και για πασχαλιάτικα αυγά. Η μητέρα μου είχε ξηλώσει το παλτό μιας πελάτισσας και του πήγε τα κομμάτια για βάψιμο σε μαύρο χρώμα. Πολλά ρούχα τα ξηλώνανε, τα βάφανε και τα ξαναράβανε για αλλαγή και φιγούρα, αλλά διακριτικά….»

Περί το 1990 όμως οι εργασίες βαφείου σταμάτησαν καθώς είχαν ήδη αρχίσει να καθιερώνονται με ραγδαίο ρυθμό τα έτοιμα ενδύματα και κανείς και πλέον δεν έβαφε κάποιο παλαιό ρούχο.

Στα  1995 – 1996 , όταν ο ιδιοκτήτης του ακινήτου (Λουκόπουλος) το πούλησε στον  Νίκο Σερέτη με τα ηλεκτρικά είδη , το κατάστημα αναγκαστικά μετακόμισε και πήγε  στην οδό Μαιζώνος  96.

 

Τον Αύγουστο του 2002 ο Στάθης Πετράκης, λόγω συνταξιοδότησης , μεταβίβασε την επιχείρηση ( για την ακρίβεια πούλησε το εμπόρευμα ) στον Παναγιώτη Σακελαρίου στον οποίο ανήκε και το συγκεκριμένο ακίνητο, προκειμένου να την συνεχίσει .

 

-Ο Στάθης Πετράκης.

Για να φθάσει η ώρα και της δικής του συνταξιοδότησης.  Ομως οι εποχές έχουν αλλάξει και είναι δύσκολες… για ιερατικά και μόνο είδη. Διάδοχη κατάσταση δεν βρέθηκε και έτσι τα ρολά, στις 21 Σεπτεμβρίου, κατέβηκαν οριστικά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞ.  ΒΡΗΣ