ΠΑΤΡΑ : Ξαφνική συνάντηση (*) με τον Σταύρο Ιντζεγιάννη

 

«Μεγάλο  μεράκι  του  η δημοσιογραφία»

15 ερωτήσεις  για τον πολυγραφότατο λογοτέχνη και χρονογράφο

 

      Ο Σ. Ι. παρουσιάστηκε στα γράμματα από το 1975 πρώτα στις εφημερίδες  Ημερήσιος και  Εθνικός Κήρυξ,  με καθημερινό πρωτοσέλιδο χρονογράφημα ή επιφυλλίδα και  εξακολουθεί μέχρι σήμερα ασταμάτητα  να γράφει στην εφημερίδα Γνώμη  κάθε  Δευτέρα. Ασχολείται με την παρουσίαση κριτική και τον σχολιασμό λογοτεχνικών και ποιητικών κειμένων και θεάτρου.    Είχε κατά καιρούς τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παραγωγές  και στο ενεργητικό του αρκετές ομιλίες σε Πάτρα-Άρτα- Αίγιο-Πύργο-Καλαμάτα και αλλού κυρίως ιστορικού-κοινωνικού και λαογραφικού περιεχομένου. Από δεκαετίας γράφει και παρουσιάζει την τηλεοπτική εκπομπή «Τεριρέμ» στο κανάλι της Πατραϊκής  εκκλησίας «Λύχνος»

Έχει στο ενεργητικό του περί τις 10 χιλιάδες χρονογραφήματα-επιφυλλίδες και αρθρογραφίες.

   Έχει εκδώσει 22 βιβλία .Τα οποία αφορούν μυθιστορήματα, οδοιπορικά, μελέτες και ποιητικές συλλογές.

1.Γενέθλια  :  

Γεννήθηκε  στην Άρτα όπου και πέρασε το πρώτα χρόνια της εφηβείας, το 1928 στις 15 Ιουλίου ημέρα που – όπως λέει ο ίδιος – «παραδόξως κανένα  αστρικό φαινόμενο δεν προμηνούσε  αυτόν τον ερχομό .Περίεργο» !

2.Χρονολογίες  σταθμοί   διαδρομής.

* Το 1945 μετακόμισε στην Πάτρα κι αυτό ήταν ο πρώτος μεγάλος σταθμός ζωής όλης της οικογένειας γιατί  άλλαξαν οι οικονομικές συνθήκες προς το …χειρότερο. Τους  έσωσε η φιλοσοφία του πατέρα του Νίκου «να παίρνεις τη ζωή όπως έρχεται με τα καλά και τα κακά της. Αρκεί να κοιτάς μπροστά»

3.Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η διαχείριση κομβικών αλλαγών …

*Δεν μπορώ να φανταστώ – απαντά - χειρότερη μέρα από τη στιγμή που παραδέχθηκα –μετά από τρεις μήνες-ότι πρέπει να εγκαταλείψω το όνειρο να σπουδάσω για να δουλέψω να στηρίξω την οικογένεια. Δεν μετανιώνω. Ήταν το σωστό. Όμως εκείνο το όχι, το σωστό, σε καταβάλλει σ` όλη τη ζωή σου –Καβαφης .Che feceil gran rifiuto !

*Υπάλληλος καφεκοπτείου λοιπόν .Ο πρώτος  συμβιβασμός με τη ζωή .Ο πατέρας επέμενε να μη κλαις για το χυμένο γάλα. Είχε δίκιο αλλά ήταν οδυνηρό και με σημάδεψε. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι αυτός ο ολιγογράμματος  ήταν κατά βάθος φιλόσοφος Του ανάβω κερί!

4.Που και γιατί «χάθηκε» τώρα…

*Δεν θεωρώ τον εαυτό μου συνταξιούχο. Την πνευματική απραξία θεωρώ πραγματικό θάνατο. Από τον βιοπορισμό πέρασα στην πνευματική εγρήγορση και μένω στις επάλξεις ακόμη (νομίζω δηλαδή άλλοι θα το κρίνουν)

Αν κάτι δεν ανέχομαι είναι οι άνθρωποι που λένε δεν έχω πώς να σκοτώσω την ώρα μου Την ώρα σου βρε άθλιε. Τη ζωή σου. Άλλος λέει να ζήσω ένα δευτερόλεπτο ακόμη

5.Συγκρίνοντας το σήμερα   με το τότε…

*Συχνά λέμε «τον καλό παλιό καιρό» .Είναι λάθος. Δεν μπορεί να συγκρίνεις ανόμοιες εποχές. Μίζερος ήταν και φτωχικός για τον περισσότερο κόσμο «ο καλός παλιός καιρός». Ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος  Πρόεδρος της Δημοκρατίας προλογίζοντας το Πάτρα 1900, του επίσης αείμνηστου Αλέκου Μαρασλή, έγραψε  για την «Μπελ Επόκ» της Πάτρας, η οποία όμως ουδέποτε υπήρξε .Ο Στεφανόπουλος ανήκε στους περί την πλατεία Ολγας (Εθνικής Αντιστάσεως τώρα) και δεν είχε πάει στα Ταμπάχανα, στον Άγιο Διονύσιο ή στις εργατικές κατοικίες πίσω από του Λαδόπουλου, να δει τη φτώχεια ,την κακομοιριά και τη μιζέρια  σε όλο της το μεγαλείο.

6.Μια μεγάλη  εμπειρία …

*Το 1964 άνοιξα δικό μου μαγαζί –μετριάστηκε η οδύνη για τις χαμένες σπουδές .Και τώρα ζωή-είπα –ας αναμετρηθούμε. Επαγγελματίας λοιπόν αλλά είχα το μεράκι μου με τους τίτλους Διάβολε όχι σκέτος μαγαζάτορας αλλά …ο κάποιος. Γεν Γραμματέας  στη Συνομοσπονδία επαγγελματιών Βιοτεχνών  και για ένα  διάστημα και του Επαγγελματικού –Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου. Άρχισα να γίνομαι γνωστός. Είχα και γραμματέα στο γραφείο. Να κοιτάς μπροστά είχε πει. Τον άκουσα και το έκανα «μότο» στη ζωή μου.

7.Η πιο ευχάριστη και νοσταλγική ανάμνηση…

*Η μεγάλη αλλαγή ήρθε όταν ο αείμνηστος Αλέκος Βρης μου ζήτησε να δημοσιεύσει μια ομιλία που είχα κάνει στο Επιμελητήριο .Ήταν η πνευματική μου σωτηρία .Τον μνημονεύω μαζί με τον πατέρα μου πάντοτε και ένα από τα δύο κεριά που ανάβω είναι γι αυτόν. Και το θεωρώ ανεκπλήρωτο χρέος που δεν έκανα μια ομιλία μνήμης για τον πατέρα μου και για τον Αλέκο Βρή .Νοιώθω ασυγχώρητος. Έκτοτε επί 47 χρόνια βλέπω τακτικά –και καμαρώνω - την υπογραφή μου και τη φωτογραφία μου σε εφημερίδες και σε αίθουσες διαλέξεων. Εγωισμός - ναι γιατί να κρυβόμαστε !

8.Η πιο δύσκολη και δυσάρεστη στιγμή …

Είναι δύσκολο να απαντήσω. Πολλές φορές νομίζεις ότι γκρεμίστηκε το σύμπαν .Αλλά το ξεπερνάς. Πάντως μια από τις πιο δύσκολες  καταστάσεις που πέρασα ήταν όταν αναγκάστηκα να αλλάξω επαγγελματική στέγη πράγμα που σήμαινε  τεράστια οικονομική επιβάρυνση . 

9.Αν γινόταν ξεκίνημα  πάλι από την αρχή…

*Aν ήταν να ξαναρχίσω από την αρχή δεν νομίζω ότι θα έκανα κάτι διαφορετικό. Μερικά πράγματα ήταν να γίνουν έτσι. έτσι γίνανε και έτσι θα ξαναγινότανε. Μην  εκβιάζεις τη μοίρα, έχει τη δική της λογική.

10. Ποια η σχέση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

 Είμαι υπέρ της τεχνολογίας την οποία χρησιμοποιώ εν παντί και πάντα διότι διευκόλυνε τη ζωή μας χωρίς φυσικά να παραβλέπω το γεγονός ότι συχνά παρασυρόμαστε και περνάμε από τη χρήση στην κατάχρηση .Εχω παρουσία στο facebbok (Stauros in) και έχω δύο προσωπικά blog-( fileas-kalimera.bogspot.com και fileas-kritikes. bogspot.com ) για τα χρονογραφήματα

 11.Αγαπημένο «μοτο» …

Το μότο της ζωής μου και η συμβουλή μου στους νέους είναι «απόλαυσε τη ζωή όπως έρχεται».

12.Μια άποψη για την Πάτρα και την Αχαϊα…

*Αγαπώ την Πάτρα. Τη λατρεύω. Είναι πανέμορφη και προνομιούχος. Σε 5΄ είσαι από τη θάλασσα στο βουνό .Αν δεν αναδεικνύεται η ομορφιά της  ( και βουλιάζει στην ασχήμια της ) φταίνε αυτοί που μας κυβερνούν διότι περί άλλων τυρβάζουν. Αλλά οι πόλη δεν κυβερνάται μέσα από τα γραφεία και τις καρέκλες .Ας κατεβούνε καμιά φορά στο δρόμο!!!

( πήρα μια φορά τον Δήμο για να παραπονεθώ για τα χάλια της Κωνσταντινουπόλως που την έχουν σκάψει και την αφήσανε μισή και μου είπαν: Κύριε Ιντζεγιάννη κάνετε αντιπολίτευση στον δήμαρχο :sic!!!

13.Μια συμβουλή…

Ο,τι πέρασε –πέρασε. Κοίτα μπροστά Η κάθε ήμερα έχει τη δική της ομορφιά Ζήσε τη μέχρι το μεδούλι της. Ξεσούμισέ τη

14.Μια ευχή…

*Η ζωή έχει καθημερινά τις δικές της εμπειρίες όσο ζεις. Καθημερινά σε εκπλήττει και νομίζεις ότι αυτή είναι η  πιο ευχάριστη ή η πιο δυσάρεστη Όμως η ζωή στην κάθε της έκφανση είναι ωραία αρκεί να ξέρεις να τη ζήσης όπως έρχεται Αρκεί να ανοίξεις το παράθυρο το πρωί και να δεις τον ουρανό. Να χαρείς τη Δημιουργία. Μόνο που είναι λίγη και…λήγει!!! 

15.Και μια αξιοσημείωτη προσωπική είδηση …

Το μεγάλο  μου μεράκι ήταν  η δημοσιογραφία έφτασα (ελέω Αλέκου Βρη) μέχρι δημοσιογραφικός συνεργάτης. Ε κάτι είναι κι αυτό !!!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞ. ΒΡΗΣ

 (*) Oι παρουσιάσεις  αυτές, αν και σύντομες, γεμάτες όμως αναμνήσεις και εικόνες, για τον καθένα, τόσο κοντινές αλλά και τόσο μακρινές, έχουν σκοπό να αποτελέσουν αφορμή υπενθύμισης στους παλαιότερους και γνωριμίας  στους νεώτερους, για εμβληματικά πρόσωπα τα οποία, στο πρόσφατο παρελθόν, διαδραμάτισαν για μεγάλο διάστημα, σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της Πάτρας , όμως, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, για διαφορετικούς λόγους, άλλαξαν  τρόπο ζωής… ή έχουν πλέον αποτραβηχτεί.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου