Η δημοτική Αρχή της Πάτρας συνηθίζει κατά τρόπο καταχρηστικό να εκθειάζει, τους εργαζόμενους στο Δήμο, συμπαθείς κατά τα άλλα, για όλα όσα αυτονόητα έχουν υποχρέωση και καθήκον να κάνουν, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο και για τα οποία άλλωστε πληρώνονται σταθερά και (τηρουμένων των αναλογιών) πολύ καλά.
Αλλά είναι καιρός αυτή η προκλητική « φάμπρικά» λαϊκισμού και σκόπιμης εκδούλευσης να λάβει τέλος.
«Το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο θεός» πέραν του ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση επιτυγχάνει το αντίθετο αποτέλεσμα και προκαλεί εύλογα μειδιάματα και δεύτερες σκέψεις για ο’τι μπορεί να εξυπηρετεί με τέτοια εμμονή και συχνότητα κολακείας.
Άλλωστε ουδείς έχει αμφισβητήσει την ευσυνειδησία, την ικανότητα, την εργατικότητα και την διάθεσή, αυτών προς τους οποίους απευθύνεται, για την πολυπόθητη εργασιακή ειρήνη .
Αν πάντως ήμουν συνδικαλιστής των δημοτικών υπαλλήλων θα απαιτούσα να σταματήσει αμέσως αυτή η τακτική γιατί τελικά μακροπρόθεσμα βλάπτει αντί να ωφελεί τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους εκθέτει στα μάτια των δημοτών της Πάτρας ότι χρειάζονται συνέχεια «χάϊδεμα στα αυτιά» όταν κάνουν αυτό που πρέπει, τη δουλειά τους δηλαδή ή για να κάθονται… φρόνιμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου