- Σκηνοθεσία: Τζον Γκαράνιο, Αϊτόρ Αρεγκί
- Σενάριο: Αϊτόρ Αρεγκί, Τζον Γκαράνιο, Χόρχε Γκιλ Μουνάριθ, Χοσέ Μαρί Γκοενάγκα
- θοποοιοίΗΗθοποιοί: Εντουάρντ Φερνάντεθ, Ναταλί Πόθα
- Φωτογραφία: Χάβι Αγίρε Εραούσο
- Μοντάζ: Μαϊαλέν Σαρασούα Ολιδέν
- Μουσική: Αραζάνζου Καλέχα
- Χώρα: Ισπανία
- Διάρκεια: 101΄
- Πρώτη προβολή: Δευτέρα Ώρα 7.00 μμ.
- Δεύτερη προβολή: Τρίτη Ώρα 9.30 μμ.
Διακρίσεις: 9 Βραβεία και 8 υποψηφιότητες
Fotogramas de Plata 2025, Βραβείο καλύτερου ηθοποιού (Φερνάντεθ)
Goya Awards 2025, 2 Βραβεία, καλύτερου ηθοποιού και Μακιγιάζ. 3 υποψηφιότητες
Venice Film Festival 2024 Υποψιφιότητα καλ΄΄υτερης ταινίας
Spanish Actors Union 2025, Βραβείο καλύτερου ηθοποιού.
Feroz Awards, ES 2025 Βραβείο καλύτερου ηθοποιού και υποψιφιότητα
The Platino Awards for Iberoamerican Cinema 2025, Βραβείο καλύτερου ηθοποιού
José María Forqué Awards 2024, ‘ ‘ ‘
Días de Cine Awards 2025 Βραβείο καλύτερου ισπανού ηθοποιού υποψηφιότητα καλύτερης ταινίας.
Premios Carmen 2025 υποψηφιότητα για την ταινία.
Ένα αληθινό σκάνδαλο δίνει την αφορμή για ένα αριστουργηματικά γραμμένο και ερμηνευμένο (Γκόγια για τον Έντουαρντ Φερνάντεζ και πολλά ακόμη βραβεία) σχόλιο πάνω στην αναζήτηση ταυτότητας και την ιστορική μνήμη.
Μια ταινία για τα ψέματα που χρησιμοποιεί ένας Ισπανός συνδικαλιστής, που υποστήριζε ψευδώς ότι είχε επιβιώσει από το ναζιστικό στρατόπεδο εξόντωσης του Μαουτχάουζεν, για να αναλάβει την προεδρία της Ομάδας Επιζώντων του Ολοκαυτώματος.
Έχοντας υποδυθεί υποδειγματικά τον διαβόητο απατεώνα Φρανσίσκο Παέζα (“Ο Άνθρωπος με τα Χίλια Πρόσωπα”), ο πρωταγωνιστής του “47” Έντουαρντ Φερνάντεζ κέρδισε φέτος το Γκόγια πρώτου ρόλου, ερμηνεύοντας έναν ακόμα πρωτοκλασάτο ψεύτη: τον Ενρίκ Μάρκο Μπάτλιε, Καταλανό συνδικαλιστή και επιζόντα του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Φλόσενμπεργκ, για χρόνια δραστήριο πρόεδρο της ισπανικής ένωσης θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Όταν, όμως, ένας ιστορικός αμφισβητήσει το παρελθόν του, ένα μπερδεμένο κουβάρι βολικών ψεμάτων και αμήχανων αληθειών θα αρχίσει να ξετυλίγεται.
Οι Αϊτόρ Αρέγκι και Τζον Γκαράνιο, του βραβευμένου με δέκα Γκόγια “Γίγαντα”, αφηγούνται δεξιοτεχνικά, με χιούμορ, σασπένς και σκηνοθετική ευρηματικότητα, ένα αληθινό σκάνδαλο, σχολιάζοντας πολυεπίπεδα και καίρια –όπως και το σχετικό βιβλίο “Ο απατεώνας” του Χαβιέρ Θέρκας– τη διαδικασία διατήρησης και κατασκευής της ιστορικής μνήμης, την (αντονιονική) αναζήτηση ταυτότητας, τις κωμικοτραγικές, αντιφατικές συνέπειες του “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” (μήπως τα ψέματα του Μπάτλιε είχαν τελικά “θετικό” αποτέλεσμα;), αλλά και την ανάγκη του σινεμά να πει ένα ψέμα, στήνοντας μια μυθοπλασία, για να διηγηθεί την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου