ΠΑΤΡΑ : Ταινία της Εβδομάδας: Ο «Ψυχρός Πόλεμος» του Παβλικόφσκι είναι ένα ρομαντικό οδοιπορικό στα χαρακώματα του έρωτα

Η θυελλώδης σχέση ενός μαέστρου και μιας νεαρής ερμηνεύτριας δοκιμάζεται, περιπλανώμενη στην Ευρώπη των πρώτων ψυχροπολεμικών χρόνων. Στην αδιαπραγμάτευτα ρομαντική ταινία του βραβευμένου με Όσκαρ Πάβελ Παβλικόφσκι («Ida»), ο έρωτας είναι ένας πόλεμος ψυχρός, η έκβαση του οποίου κρίνεται στα πάσης φύσεως σύνορα, πραγματικά και συμβολικά. Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών για μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

 

Ο «Ψυχρός Πόλεμος» του Πάβελ Παβλικόφσκι ανήκει σε αυτή την ξεχωριστή κατηγορία ταινιών που μεγαλώνουν μέσα σου καθώς περνούν οι μέρες από τη στιγμή που τις είδες. Στο νέο του φιλμ, ο πολυβραβευμένος Πολωνός δημιουργός του «Ida» στρέφεται ξανά στο παρελθόν της πατρίδας του για να μας βυθίσει απολαυστικά στον αδιέξοδο έρωτα ενός μαέστρου και μιας νεαρής τραγουδίστριας, με φόντο τη μεταπολεμική Ευρώπη του μεγάλου διχασμού.

Αν ψάξει κανείς για επιμέρους αρετές, στον «Ψυχρό Πόλεμο» θα βρει πολλές. Πανέμορφο, ασπρόμαυρο τετράγωνο κάδρο, εκθαμβωτική φωτογραφία με φωτισμούς για σεμινάριο, αφοπλιστικά μυσταγωγικό πρώτο μέρος, μια φανταστική Τζοάνα Κούλιγκ στον πρωταγωνιστικό πλάι στον επίσης εξαιρετικό Τόμας Κοτ, καθώς επίσης η απολύτως οργανική ένταξη της μουσικής στο σώμα της ταινίας, συνοψίζουν σε αδρές γραμμές τις κυριότερες από αυτές. Αν όμως κάτι ανεβάζει το φιλμ αυτό πάνω από το επίπεδο ενός τεχνικά άρτιου πονήματος, για να το πάει εκεί που πραγματικά ανήκει, στις κορυφαίες ταινίες της σεζόν, είναι ότι έχει μέσα του ψυχή. Μια ψυχή που είναι εκεί για να τη νιώσεις, σχεδόν σε κάθε σκηνή, σε κάθε βλέμμα, σε κάθε μελωδία.

Ο Παβλικόφσκι παντρεύει μουσική και πλοκή με τρόπο απόλυτα οργανικό, σχεδόν μεταφυσικό, δένοντάς τες άρρηκτα με τη διαδρομή ενός μεγάλου κινηματογραφικού έρωτα.

Όλα ξεκινούν στην Πολωνία του 1949, σαν ντοκιμαντέρ, με καθημερινούς ανθρώπους να τραγουδούν μπροστά από ένα μαγνητόφωνο λαϊκούς σκοπούς που υμνούν τους καημούς του έρωτα. Την καταγραφή κάνει μια επιτροπή που αναζητά αυθεντικές μελωδίες και ταλέντα για τη σύσταση ενός φιλόδοξου μουσικού ομίλου. Εκεί, στις οντισιόν, ο μαέστρος Βίκτορ (Τομάς Κοτ) θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τη νεαρή Ζούλα (Τζοάνα Κούλιγκ). Ο έρωτάς τους θα περάσει από τη Βαρσοβία, το Βερολίνο, το Παρίσι και τη Γιουγκοσλαβία, θα γνωρίσει ματαιώσεις, αναβολές, συμβιβασμούς, παραιτήσεις και αναζωπυρώσεις, θα βρεθεί αντιμέτωπος με διλήμματα και αντιζηλίες και θα γυρέψει την τύχη του στη Δύση, πριν αναζητήσει με ρίσκο την επιστροφή του πίσω στην Πολωνία. Στο οδοιπορικό αυτό, τα όσα μοιράζονται ο Βίκτορ και η Ζούλα αποτυπώνονται στη μουσική που οι δύο εραστές επιλέγουν κάθε φορά να υπηρετήσουν.

Σε αυτή την αδιαπραγμάτευτα ρομαντική δημιουργία που άνοιξε την αυλαία των 24ων Νυχτών Πρεμιέρας, ο έρωτας είναι ένας πόλεμος ψυχρός, η έκβαση του οποίου κρίνεται στα πάσης φύσεως σύνορα: τα πραγματικά, εκείνα της καρδιάς και των αντοχών του εγωισμού, των προσδοκιών, των ωριμάνσεων και των αλλαγών που βιώνει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, αλλά και πλάι στον αγαπημένο του. Δεν είναι τυχαίο εκείνο το κάλεσμα της Ζούλα στον Βίκτορ για το καθοριστικό πέρασμα «στην άλλη πλευρά», με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει. 

ΠΡΟΒΑΛΕΤΑΙ  ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ